Scroll down to read the English translation of the article
ஸ்ரீ:
ஸ்ரீராமபிரானின் அரும்பெருமைகளையெல்லாம் அகம் குழைந்து அனுபவித்தவர் வால்மீகி முனிவர். ப்ரம்ஹாவின் அநுக்ரஹத்தினால் உள்ளங்கை நெல்லிக்கனி போன்று அனைத்தையும் அறிந்ததினால் இதிஹாஸங்களுக்குள் சிறந்ததாக வால்மீகி ராமாயணம் கொண்டாடப்படுகிறது. “வால்மீகி, வ்யாஸர் எனும் இரு பெரும் ரிஷிகளே கவிகள்; ஏனையவர் அனைவரும் தங்களைக் கவிகளாகச் சொல்வது கேலிக்குரியது” என்கிறார் ஸ்வாமி தேசிகன்.
வஸுதா⁴ஶ்ரோத்ரஜே தஸ்மின் வ்யாஸே ச ஹ்ருʼத³யஸ்தி²தே |
அன்யே(அ)பி கவய꞉ காமம்ʼ ப³பூ⁴வுரனபத்ரபா꞉ || 1.4 யாதவாப்யுதயம்
இவ்வளவு பெருமைபெற்ற மஹாத்மாவின் காவியத்தை அடியொற்றி பல கவிகள் பல மொழிகளில் ராமாயணம் பாடினர். முராரி எனும் கவி “அநர்கராகவம்” – குற்றமற்ற ராமபிரானின் பெருமை – எனும் உயர்ந்த நாடகத்தை ஸம்ஸ்க்ருதத்தில் இயற்றினான். எதற்காக எல்லா கவிகளும் ராமனைத் தலைவனாகக் கொண்டு காவியம் புனைகின்றனர்? ஏன் வேறு யாரும் நாயகனாக அவர்களுக்குத் தெரியவில்லையா என்ன? என கேள்வி கேட்டு, அதற்குரிய விடையையும் அவனே தருகிறான்.
“ஐயா! உலகில் எத்தனையோ சிறந்த கதாநாயகர்கள் உள்ளனர். ஆனாலும், கவிகள் ராமபிரானையே பாடுவதற்கு என்ன காரணம் தெரியுமா? அது, கவிகளின் தோஷமன்று. ராமபிரானின் குணங்களின் தோஷம். ஆம். நிறைந்த கல்யாண குணங்கள் உடையவனாக ராமபிரான் திகழ்வதினாலன்றோ கவிகள் தொடர்ந்து அவனையே நாயகனாக்கி தங்களின் காவியங்களைப் பாடுகின்றன.”, என்று
யதி³ க்ஷுண்ணம் பூர்வைரிதி ஜஹதி ராமஸ்ய சரிதம்
கு³ணைரேதாவத்³பி⁴ர்ஜக³தி புனரன்யோ ஜயதி க: |
ஸ்வமாத்மானம் தத்தத்³கு³ணக³ரிமக³ம்பீ⁴ரமது⁴ர-
ஸ்பு²ரத்³வாக்³ப்³ரஹ்மாண: கத²முபகரிஷ்யந்தி கவய: ||அனர்க⁴ராக⁴வம்1.9
இப்படி, பல கவிகளின் வாக்வன்மையினால் விதவிதமான ரஸங்கள் ராமாவதார காவியங்களாகப் படைக்கப்படுகின்றன.
வால்மீகி ராமாயணத்தில் ராமபிரான் மநுஷ்ய பாவனையுடன் உலா வந்ததாகவே ஆதாரங்கள் காட்டப்பட்டாலும் மஹான்களின் மனதில் அவன் பரமாத்மாவாகவே தோன்றுகிறான். விச்வாமித்ரர், அரண்யத்தில் மஹரிஷிகள், மண்டோதரி என இவர்கள் வாயிலாக அவனது பரதத்வம் தெளிவாவது கண்கூடு.
இவ்வாறாக இருப்பினும், கவிகள் தங்களின் கவியநாயகனை எப்படிக் கொண்டாடுகின்றனர் என்பதை இச்சிறு கட்டுரை வாயிலாக நாம் அநுபவிக்கலாம்.
ஸ்வாமி தேசிகன், ஸ்ரீராமன் விஷயமாக நிறைய ச்லோகங்களையும், பாசுரங்களையும், கத்யங்களையும் அருளியுள்ளார். பாதுகா ஸஹஸ்ரம், அபயப்ரதானஸாரம் எனும் இந்த இரு பெரும் க்ரந்தங்களை வாசித்தாலேயே ராமாயணம் முழுமையும் பற்றியதொரு தெளிவு உண்டாகும் என்பது பேருண்மை. மஹாவீர வைபவம் எனும் ரகுவீரகத்யம் அத்யத்புதமானது என்பதற்குத் தனியாக நாம் ஒன்றும் சொல்லத் தேவையில்லை.
ஒருபுறம் வார்த்தை வடிவங்களின் கரடுமுரடு போன்ற தோற்றம்; மற்றொருபுறம் திராட்சை ரஸப்ரவாளம் இனிமையின்பம். இதனை, ஸ்வாமி தேசிகனே “கடோர ஸுகுமார கும்ப கம்பீரம்” என்று குறிப்பிடுகிறார். கவிகளின் “கவிதா ஸாமர்த்யத்திற்கு கத்யமே அத்தாட்சி” என்பதற்கேற்ப ரகுவீர கத்யம் அமைந்துள்ளதை ரசிகர்களே அறிவர்.
அதில் ஒரு சூர்ணிகை – அதாவது வாக்யத்தின் பொருளை ரசிக்கலாம். “கோஸல ஸுதாகுமார பாவ கஞ்சுகித காரணாகார” – அம்ருத ப்ரவாஹம் போன்ற அர்த்தங்களைத் தரக்கூடிய சொற்றொடர் இது. ஸ்ரீராமன் ஜகத்காரணன் – உலகனைத்தும் அவனிடமிருந்தே தோன்றுகிறது, அவனிடமே அடைகிறது.
அந்த ராமன் இப்போது மன்னுபுகழ் கௌசலைதன் மணிவயிறு வாய்த்தவனாக “கெளஸல்யாநந்தவர்தனன்” எனப் பிறந்துள்ளான். இவனைப் பெற்றெடுத்தபோதே வால்மீகி “ஜகந்நாதன்” எனும் சொல்லால் அவன் பெருமை பேசுகிறார்.
சினிமா, டிராமாக்களில் மாறு வேஷத்துடன் கதாநாயகன் உலா வருவதைப் பார்க்கிறோம். அதாவது தீமையைக் (வில்லனை) கண்டுபிடிக்க கதாநாயகன் விதவிதமான உடையணிந்து, தான் யார் என மற்றவர்கள் தெரிந்து கொள்ளாமல் திறமையாக நடிக்கிறான், நாமும் ரசிக்கிறோம். அவ்விதம் உடையணிவதற்கு “கஞ்சுகம்” என்பது பெயர். “ஜகத் காரண ஆகாரன்” அதாவது உலகின் உற்பத்திக்குக் காரணமானவன் தனது ஆகாரத்தை – தோற்றத்தை மறைத்துக்கொண்டு இருந்தான்.
இங்கு ஒரு விஷயத்தை கவனியுங்கள். ஒரு நடிகன் சிறந்த நடிப்பாற்றலுடன் நடித்தபடம் வெற்றியடைகிறது. அப்போது அவன் பயன்படுத்திய பொருட்கள், உடை, கார் முதலியன ஏலம் விடப்படுகிறது. நடிகனின் சட்டையை அதிக விலை கொடுத்து வாங்குகின்றனர் ரசிகர்கள். அதுபோன்று, இங்கு ராமன், கெளஸல்யா புத்ரன் எனும் வேடம் – கஞ்சுகம் – அதாவது சட்டை அணிந்துள்ளான். மற்றவர்கள் தன்னை பரமாத்மா என்று அறியாத வண்ணம் திறம்பட வேடம் புனைந்துள்ளான்.
தனக்குள்ளே அனைத்தையும் கொண்டவன், தாயின் வயிற்றினுள்ளே அடங்கினான். இதனை கம்பராமாயணம் அழகாகக் காண்பிக்கிறது.
ஒரு பகல் உலகு எலாம் உதரத்துள் பொதிந்து
அரு மறைக்கு உணர்வு அரும் அவனை, அஞ்சனக்
கரு முகில் கொழுந்து எழில் காட்டும் சோதியைத்
திரு உறப் பயந்தனள் திறம் கொள் கோசலை. (5)
கம்பராமாயணம் (பாலகாண்டம் அவதார படலம் – 1 – 27 – 5)
போஜ மஹாகவி தனது சம்பு காவியத்தில் “ந்யக்ரோத பத்ர ஸமதாம் க்ரமச:ப்ரயாதாம்” என இதே அர்த்த விசேஷத்தைக் காண்பிக்கிறார்.
ந்யக்³ரோத⁴பத்ரஸமதாம் க்ரமஶ꞉ ப்ரயாதாம்
அங்கீ³சகார புனரப்யுத³ரம்ʼ க்ருʼஶாங்க்³யா꞉ |
ஜீவாதவே த³ஶமுகோ²ரக³பீடி³தானாம்
க³ர்ப⁴ச்ச²லேன வஸதா ப்ரத²மேன பும்ஸா || 27 ||
சம்பு இராமாயணம் (பாலகாண்டம் 1.27)
ஸ்வாமி தேசிகன், விரோதபரிஹாரம் என்னும் சில்லரை ரஹஸ்ய நூலில் உபாயமாகவும், பலனளிப்பவனாகவும் உள்ள எம்பெருமான், தசரதன் பிள்ளையானான் என்பதை விளக்க முராரி கவியின் ச்லோகத்தை உதாரணமாக்குகிறார்.
புத்ராதே²ம் ஜக³தே³க- ஜா²ங்கி⁴க-யயூ-உத்³தா³மப்⁴ரமத்கீர்தினா
சாதுஹோந்த்ர விதீர்ண விஶ்வவஸுதா⁴ சக்ரேண சக்ரே மக²꞉ |
ராஜ்ஞாபங்க்க்திரதே²ன யத்ர ஸகல ஸ்வர்வாஸி ஸர்வாதிதோ²
ஸ ஸ்வேனைவ ப²லப்ரத³꞉ ப²லமபி ஸ்வேனைவ நாராயண꞉
அநர்க்க ராகவம் (3-20)
உலகில் எங்கும் மிக்க விரைந்து செல்லுகின்ற அச்வமேதக் குதிரையைச் செலுத்தி ஸார்வபௌமன் என்னும் புகழைப் பெற்றவரும், அச்வமேத யாகத்தில் நான்கு வேதங்களின் ப்ரயோகங்களை அறிந்தவர்கட்டு பூமி அனைத்தையும் தானம் செய்தவருமான தசரத மஹாராஜனால் மக்கள் பேற்றை விரும்பி அச்வமேத யாகம் செய்யப்பட்டது.
ஸ்வர்க்க லோகத்திலுள்ள தேவர்கள் அனைவரையும் விருந்தினால் மகிழ்விக்கும் இந்த யாகத்தில் ஸ்ரீமந் நாராயணன் தானே பயனை அளிப்பவனாகவும், பயனாகவும் (தசரத புத்ர ராமனாக) ஆனான். இக்காலத்தில் ரசிகர்கள் நடிகனின் பொருட்களை வாங்கி மகிழ்வது போன்று பக்தர்களும், கவிகளும் ராமனின் கஞ்சுக வைபவத்தை – (மனிதனாக சட்டையணிந்து நடித்ததை) கொண்டாடி புகழ்ந்து வருகின்றனர். ஸ்ரீராமபிரானின் அவதார மஹோத்ஸ்வ சமயம் நாமும் அவனது பெருமைகளை நினைந்து கொண்டாடி மகிழலாம்.
அன்புடன்
அனந்தன்
Sri Ramavathara Vaibhavam
Sri:
Sage Valmiki was the one who completely bowed down to the glory of Sri Rama. This was possible due to the fact that he was blessed by none other than Brahma. In fact Brahma gave the quintessential summary like a sweetened gooseberry. Hence Valmiki Ramayana is considered as the best amongst all epics. Swami Desikan says that “Only Valmiki and Vyasa are considered as poets, rest whoever considers them as poets are making a mockery of themselves”.
वसुधा श्रोत्रजे तस्मिन् व्यासे च हृदयस्थिते ।
अन्येऽपि कवयः कामं बभूवुरनपत्रपाः ॥ 1.4 यादवाभ्युदयम्
vasudha srotraje tasmin vyase cha hrudayasthite
anyeapi kavayah kaamam babhUvuranapatrapaah 1.4 Yadavabhyudayam
Numerous other poets have written hymns about the Ramayanam in many different languages based on Valmiki’s story. Sanskrit poet Murari wrote “AnarghaRaghavam” – The untarnished brilliance of Rama. Why do all poets hail Sri Rama as their greatest hero and sing glories to him? These poets don’t think it intriguing to talk about any other heroes. He both asks and responds to the question.
“Oh people!,, the world is full of such magnificent heroes. Do you know why, despite the existence of many other great heroes, so many poets choose to chant exclusively the praises of SriRama? It is not the poets’ fault. Rama’s qualities, or gunas, are to blame. The fundamental reason why poets instinctively praise SriRam as the hero is because He is constantly full of kalyana gunas”, according to Murari.
यदि क्षुण्णं पूर्वैरिति जहति रामस्य चरितं
गुणौरेतावद्भिर्जगति पुनरन्यो जयति कः ।
स्वमात्मानं तत्तद्गुणगरिमगंभीरमधुर-
स्फुरद्वाग्ब्रहमाणः कथमुपकरिष्यन्ति कवयः ॥ 1.9 अनर्घ राघवं
Yadhi kshunnam purvairithi jahati raamaysa charitam
gunorethavadbhirjagathi punaranyo jayathi kaha |
svamaathmaanam thaththadgunagarimagambhiramadhura-
supradvaagbrahamaanaah kadhamupararishyanthi kavayah || 1.9 Anargharaghavam
Several poets also depicted the stunning nectar of Rama avatar based on their skills.
Even though SriRama is described in the Valmiki Ramayana as the human being with human sentiments and emotions, for the rishis and sages, HE is always an immortal being, or Paramatma. The manner Rama was addressed by Vishwamitra, sages in the Dandakaranya forest, and Mandodari shows it evidently that HE is the paramatma.
Having said that, let us now enjoy how these poets had portrayed their hero.
Many slokas, prabhandam (Tamil poetry), and gadyam (prose) about Sri Rama have been bestowed upon us by Swami Desikan. The beauty is that by having read Swami Desikan’s Padhuka Sahasram and Abhayapradhanasaram work, one can comprehend the full meaning of the Ramayana. One doesn’t need to certify that Mahaveeravaibhavam a.k.a Raghuveeragadyam is a masterpiece.
It is a delight to one’s ears, be it those complex tongue twisters or the essence of a sweetened wine of that gadyam. The gadyam refers to Swami Desikan as “Katora sukumara gumbha gambhiram.” Raghuveera gadyam is the perfect example for the saying “The poetic capability of a poet is in composing a prose or gadyam.
There is a passage or churnika, where it is mentioned as “Kosala suthaakumara bhaava kanchukita kaaranaakaara”. Let us try to understand a bit deeper on this. This phrase has a meaning that is as pure as nectar. Sri Rama is the Jagadkaaranan i.e. HE is the reason for this entire cosmos. It all starts and ends with HIM.
Rama was born as “KauslayaAnandhaVaradhanan”. Valmiki praises him as “Jagannathan” when Kausalya delivers him.
In dramas and movies, it is customary for the hero to appear in disguise. To distinguish the villains—those who are harming society—they don various outfits. We do appreciate when heroes depict themselves in such a clever manner that they avoid being detected. Those who wear these outfits are known as “Kanchukam“. The correct translation of Jagadkaaranan is Jagad Kaarana Aakaaran, which means that Rama is merely a disguise for the person who is in fact responsible for this world’s creation.
It should be mentioned that whenever the hero performs well, the film finally becomes a hit, and the set decorations, such as the hero’s costumes from the film and other objects like his car, watch etc, are auctioned off. Also, the fans purchase these products by paying a premium for the actor and his exceptional acting abilities. Similar to this, Rama, the son of Kausalya, has donned the kanchukam, indicating that he does not behave like a Paramathma.
The person who is carrying everything in him is in a mother’s womb.
This is mentioned in Kamba Ramayana
ஒரு பகல் உலகு எலாம் உதரத்துள் பொதிந்து
அரு மறைக்கு உணர்வு அரும் அவனை, அஞ்சனக்
கரு முகில் கொழுந்து எழில் காட்டும் சோதியைத்
திரு உறப் பயந்தனள் திறம் கொள் கோசலை (5)
(கம்பராமாயணம் பாலகாண்டம் அவதார படலம் – 1 – 27 – 5)
Bhoja Kavi in his work Champu Kavya explains it very aesthetically and mentions it as “Nyagrodha patra samathaam kramachah prayaathaam”
न्यग्रोधपत्रसमतां क्रमशः प्रयाताम्
अङ्गीचकार पुनरप्युदरं कृशाङ्ग्याः ।
जीवातवे दशमुखोरगपीडितानां
गर्भच्छलेन वसता प्रथमेन पुंसा ॥ 27 ॥ चम्पू रामायणम् 1.27
Swami Desikan in his work, Virodhaparihaaram, a sacred secret text, mentions that he is the Upayam, the one who gives the desired fruit/ result, is the son of Dasaratha. To explain further, he uses the sloka of poet Murari as follows
पुत्राथें जगदेक-झांघिक-ययू उद्दामभ्रमत्कीर्तिना
चातुहोंत्र वितीर्ण विश्ववसुधा चक्रेण चक्रे मखः ।
राज्ञापङ्क्क्तिरथेन यत्र सकल स्वर्वासि सर्वातिथो
स स्वेनैव फलप्रदः फलमपि सवेनैव नारायणः ॥
The world’s fastest horse is called Ashwamedha. The person who does ashwamedha yagam with the four vedas will receive the entire universe as a gift. Dasaratha undertook such an ashwamedha yagam in an effort to win the support of his people. Devas from all other planets participated in that yaga, and they were extremely pleased with how Dasaratha handled the proceedings. As a result, Sriman Narayana himself, the one who brings about the desired fruit or result, came as Rama, Dasaratha’s son.
Fans collecting their favorite heroes’ artifacts are popular these days. Similar to this, poets and devotees extol the virtue of Rama’s kanchuka bhavam, (beautifying himself as a person). Let us also celebrate the birth of Sri Rama by thinking of his glories to this world.
Translation by Shishyas of Sri APN Swami
Sri APN Swami 