Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 |உடலால் தனித்திரு ; உள்ளத்தால் இணைந்திரு | Separated by Body, United by Mind

Please note that this article has the tamil version written by Sri APN Swami and the English translation done by his sishyas

உடலால் தனித்திரு;  உள்ளத்தால் இணைந்திரு

இன்றைய பொழுதில் உலகெங்கும் ஒலிக்கும் உபதேசம் இதுவாகும். கொடிய நோய் தொற்று ஏற்படாமல் இருக்க ஊரடங்கு அமுலில் உள்ளது. பாரதம் மட்டுமின்றி உலகநாடுகளில் பெரும்பான்மையின் நிலைமை இதுதான். மண்பரப்பு முழுவதும் மரணஓலம் நிறையத் தொடங்கியுள்ளது. அரசு இயந்திரங்கள் முழு வீச்சில் செயல்பட்டாலும் இதற்குரிய சௌக்யம் முற்றிலுமாக ஏற்படவில்லை.

பல நாடுகளிலும், மாநிலங்களிலும் சிறைக்கைதிகளையும் விடுவிக்கத் தொடங்கிவிட்டனர்.  அவர்களுக்கு நோய் தொற்று  அதிகமானால் அதன் வீரியத்தைத் தாங்கமுடியாது; எனும் பயம் முக்கிய காரணமாகிறது. உண்மையிலேயே செய்வதறியாமல் திகைத்துக் கொண்டிருப்பதைத் தவிர்த்து, யாரும் எதையும் செய்வதற்கில்லை.

காவல்துறை, தூய்மை பணியாளர், மருத்துவக்குழுவினர், முக்கிய பொறுப்பிலுள்ள அதிகாரிகள் பலர் என அனைவரின் பாடு   திண்டாட்டமாயுள்ளது. இருப்பினும் இவர்களின் அசராத சேவை போற்றுதலுக்குரியது. நெருக்கடியான இந்த காலகட்டத்திலும் பிறவியின் பெருமை உணராது பழுதாய் பொழுது போக்குவர்களே ஏராளம். “நாளைய உதயத்தில் நாட்டின் நிலைமையும், நம் நிலைமையும் என்ன”? என்று அறியாமலேயே விதண்டாவாதங்களைத் தொடருகிறோம். இந்நிலை முழுவதும் மாறிட எம்பெருமானை பிரா ர்த்தனை செய்வதுடன், நம்மாலான சிறு சிறு உதவிகளையும் நாட்டிற்கும், சுற்றத்தவர்க்கும் செய்திடுவோம். குறிப்பாக ஆதரவற்றவர், பசு, பட்சி விலங்கினங்களுக்கும் இயன்றதைச் செய்து வாழ்வளித்திடுவோம்.

இக்கட்டான சூழ்நிலையில் இக் கட்டுடலைத் தனிமைப்படுத்த (கூட்டம் தவிர்த்து) ஆரோக்யம் பேணுவதை அரசாங்கம் தொடர்ந்து வலியுறுத்துகிறது. ஆரோக்கியத்தின் காரணம் ஒருபுறமிருக்க, இதிலுள்ளஆன்மிகத்தகவலைக்  காணலாம்  இப்போது.

பகவத் ராமானுஜரின் கொள்கைகளுக்கு “விசிஷ்ட அத்வைதம்“ என்பது பெயர். அதாவது சித்– எனப்படும் அறிவுள்ளஜீவனை அறிய வேண்டும். மேலும் அசித் – எனப்படும் அறிவற்ற இந்த ஸம்ஸாரத்தை அறிய வேண்டும்.

அதாவது அறிவுடையவன் ஆத்மா – (நாம் என்று புரிந்து கொள்ளுங்கள்). அறிவற்றது இந்த உலகம் ( நமது உடல் உட்பட) என்பதை புரிந்து கொள்ளுங்கள். இப்படி உடல், ஆத்மா இவை இரண்டை விட வேறுபட்டவன் பரமாத்மா எனும் ஈஸ்வரன். அவனே ஸ்ரீமத் நாராயணன்.

சரி, இனி அவனுக்கும், ஜீவனாகிய நமக்கும், அறிவற்ற அசேதனம் எனும் உடலுக்கும் என்ன தொடர்பு என்று பார்க்கலாம். அறிவற்ற இந்த உடலுக்கு ஆதாரமானவன் அறிவுடைய ஜீவன். மேலும் அறிவற்ற ( அசேதனமான ) இந்த உடல் ” போக்யம் “ எனப்படுகிறது. அதாவது அனுபவிப்பவன் ஜீவன். அனுபவிக்கப்படுவது தேகம் என்று பொருள்.

இப்பொழுது நாம் பார்க்கும் இந்த உலகம் ( தேகம் உட்பட) அனைத்திற்கும் காரணமானவன் பகவானாகிய  ஸ்ரீமந்நாராயணன்.  அவனே அனைத்தையும் படைக்கிறான் இந்த ப்ரபஞ்சம் (உலகம்) பகவானின் தேக மாகிறது. அதாவது எனது உடலுக்கு நான் ஆத்மாவாக (உடலை விட வேறுபட்டவனாக, அதே சமயம் உடலினால் உண்டாகும் அனுபவங்களைப் பெறுபவனாக) இருப்பது போன்று, பகவானும் இந்த பிரபஞ்சத்தை விட வேறுபட்டவனாகவும், ஆனால் பிரபஞ்சத்தின் ஆத்மாவாகவும் விளங்குகிறான்.

தலை சுற்றுகிறதா! இது சற்று கடினமான சாஸ்திரப்பொருள். பலமுறை பெரியோர்களிடம் அடிபணிந்து அறிந்தால் மட்டுமே புரியும். இருந்தும் முயற்சிக்கலாம். படியுங்கள்.

ஆத்மஞ்ஞானிகள் ஒரு விஷயத்தில் மிகவும் தெளிவாக இருப்பார்கள். ” நான் செய்த புண்ய, பாபத்தின் பலனாக எனக்கு ஒரு உடலின் தொடர்புடன் பிறவி உண்டாகியுள்ளது.  போன பிறவியில் இந்த உடலின் தொடர்பு எனக்கில்லை. மேலும் நான் மரணமடைந்த பின்னரும் எனக்கு இதனுடனாகிய தொடர்பு தொடரப்போவதுமில்லை. அதுவும் தவிர ஆத்மாவாகிய எனக்கு என்றுமே அழிவு இல்லை. அனால் எனது இந்த தேகம் குறிப்பிட்ட காலத்தில் அழிவை சந்திக்கிறது” என்பதை அவர்கள் நன்கு உணர்ந்தவர்கள்.  அப்போது உடல் தனித்தது என்பதை உள்ளத்துள் உணர்பவர்களன்றோ அவர்கள்.

இதே வழியில், பிரபஞ்சத்தையும், ஜீவனையும் (என்னையும்) தாங்குபவன் இந்த பரமாத்மா! அவன் ப்ரபஞ்சத்தினுள்ளும் இருக்கிறான். எனக்குள்ளும் இருக்கிறான் என்பதை நன்குணர்ந்தால் பிறவி ரகசியம் புரியும்.

“நானும், இந்த பிரபஞ்சமும் பகவானின் உடல்கள். அப்படியாகில் பகவான் பிரபஞ்சம் எனும் உடலைக்காட்டிலும் தனித்திருப்பவன் ( வேறுபட்டவன்). அதே சமயம், என் உடலுக்குள் நான் இருப்பது போன்று, இந்தப் ப்ரபஞ்சத்திற்குள்ளும், எனக்குள்ளும் அவன் அந்தர்யாமியாக (உள்ளத்தால்) இணைந்திருக்கிறான். அவனை உள்ளத்துக்குள் உணர்வதே பேரின்பம்”.  இது தன் பகவத் ராமானுஜரின் விசிஷ்ட அத்வைத கொள்கை.

அன்பர்களே சாஸ்திரம் அறிந்த ஒரு நல்ல ஆசார்யன் இதிலுள்ள ரகசியங்களை நமக்கு நன்கு விளக்கிக்கூறிடுவார். எனவே அவரின் மூலமாக அறிவதே மேன்மையளிக்கும்.

தற்போதுள்ள சூழலை கருத்தில் கொண்டு, அதிகமான ஆராய்ச்சிகள் செய்யாமல் எளிய முறையில் இக்கருத்தினை விளக்கியுள்ளேன். இதைப்புரிந்துக்கொண்டு நாமும் ” உடலால் தனித்திருப்போம்“- (தேகம் வேறு, ஆத்மா வேறு என அறிவோம். பிரபஞ்சம் வேறு, பரமாத்மா வேறு என உணருவோம்)

“உள்ளத்தால் இணைந்திருப்போம்“ – (இந்த பிரபஞ்சம், மற்றும் , எனக்குள்ளும் நிறைந்திருக்கும் பரமாத்மாவை த்யானம் செய்திடுவோம்)

-ஸ்ரீ ஏபிஎன் சுவாமி.

30/03/2020

 

English

Separated by Body, United by Mind

The title is the message that we hear everywhere around the world today and there is a lockdown in place to prevent the spread of this deadly disease. This is not just the case just in India but in a majority of places around the world. Though the government machinery is working in full swing, we are unable to achieve complete success and the death horns are heard everywhere.

Many states have started releasing prisoners from jails to avoid the disease’s spread among jail inmates. In fact, no one knows what to do and hence, there’s nothing much happening on the ground.

Many people working in the essential services sector such as the police, medical professionals, sanitary workers, and important officials are undoubtedly in a difficult position. Still, their extraordinary service deserves heaps of praise and appreciation. But the vast majority are those who waste their time without understanding the purpose of their birth. Without knowing what will happen to us or our nation tomorrow, we’re wasting time in unnecessary arguments. Let us all pray to Emperuman to resolve this problem quickly and in the meantime, let us also do our bit to our nation and neighborhood. Specifically, let’s learn to co-exist with the neglected, cows, animals, and birds.

In these difficult times, the government is continuing to emphasize the benefits of social distancing for the health of every community. With health on one side, let’s explore the philosophy hidden in this practice.

The doctrine propagated by Swami Ramanuja is called Vishishtadvaitam. Its basic tenet is that we have to understand what is Chith (Jeevans who have knowledge) and Achith (the samsaram that doesn’t have knowledge).

In other words, Atma is the one with knowledge (people like us) while the world (including our body) doesn’t have knowledge. Other than these two groups, there is a third person and he is Paramatma, who is none other than Sriman Narayanan.

Let’s now see the relationship between Him, us, and the world. The owner of this unknowledgeable body is Atma. Moreover, the body is bOgam. That is, the person enjoying it is Jeevan and the one that is being enjoyed in the body.

The person responsible for this entire world, including our body, is Sriman Narayanan. Since He is the creator, everything in the world becomes His body. I am the Atma for my body (Atma is different from the body and at the same time, enjoys the benefits that come from the body). Similarly, Perumal is different from the world and at the same time, He is the Atma of the world.

Confusing? Well, this is a difficult philosophy to understand. One must learn from elders to understand its meaning. Still, let’s try to get some clarity on this. Read on.

Atma Jnanis (those who understand everything about the Atma) know that the body that they have got in this birth is due to the results of their past karmas. I did not have any association with this body in my previous birth and after my death, I won’t be having any further association with this body. Moreover, the Atma has no death or destruction, but the body associated with dies at some point in time. When you understand this concept, you’ll know that the Atma and body are two separate entities.

Likewise, Paramatma is someone who holds both the Heevatmas and the world. When you understand that He is inside the world and inside each of us, you’ll realize the purpose of your birth.

“The world and I are Bhagavan’s body and He is a separate entity with respect to the world. Just like how I live inside my body, He also lives inside this world and inside me as an Antaryami. Realizing Him inside each of us is the highest state of bliss. This is the crux of Swami’s Ramanuja’s Vishishtadvaitam. 

Friends, a good acharyan who understands these concepts can explain its intricacies in detail, so you must only learn through such an acharyan.

In the given circumstances, Sri APN Swami has explained this concept as lucidly as possible. For now, let us understand that we are separated by the body, that is, Atma is different from the body and Perumal is different from the world.

At the same time, we’re United by the mind, that is we pray to the Perumal who lives within each of us and the world.

-translation by Sri APN Swami Sishyas

Links to Articles in this Series

9.Foreign போன பெரியோர்கள்

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 | Foreign போன பெரியோர்கள் | Elders who went Abroad

8. கட்டையான கடவுள்

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 | கட்டையான கடவுள்

7. எதிர்மறையே ஏற்றமாகுமா?

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 | எதிர்மறையே ஏற்றமாகுமா?

6. சங்கஜித் –  கூட்டத்தை வென்றவன்

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 | சங்கஜித் – கூட்டத்தை வென்றவன்

5. உள்ளே வெளியே |Inside-Outside

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 | உள்ளே வெளியே | Inside-Outside

4. ஆநந்தார்ணவம் | Ocean of Bliss

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 | ஆநந்தார்ணவம் | Ocean of Bliss

3. நரேந்த்ரன் செய்த நன்மை | The Good Acts of Narendran

Sri #APNSwami #Writes #Trending |#COVID-19 | நரேந்த்ரன் செய்த நன்மை | The Good Acts of Narendran

2. Pandemic in பரமபதம் ( Paramapadam)

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19|Pandemic in பரமபதம் ( Paramapadam)

1. COVID-19 ( Corona logical – Chronological) | Benefits of Self-Quarantine

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 |தனிமையில் இனிமை காணலாம் | Corona logical – Chronological| Benefits of Self-Quarantine

 

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 | Foreign போன பெரியோர்கள் | Elders who went Abroad

Please note that this article is available in both Tamil (written by Sri APN Swami) and English (translated by his sishyas)

Foreign போன பெரியோர்கள்

பர்த்ருஹரி எனும் மஹாகவி இருந்தார். அவரின் மூன்று நூல்கள் மிகவும் ப்ரசித்தமானவை. சுபாஷிதம் எனும் நீதிநூல், அடுத்தது ச்ருங்காரம் – அதாவது காதல் இன்ப நுகர்ச்சி, மற்றொன்று வைராக்யம் (உலகியல் வெறுப்பு) எனும் மூன்று நூல்களை மொத்தம் முந்நூறு ச்லோகங்களாக்கினார் மஹாகவி.

அதில் நன்னூல் (நீதி சாஸ்த்ரம்) ஆரம்பிக்கும் போதே ஒரு அத்புதமான உலகியல் தத்வத்தைக் கூறுகிறார். “ எதற்காக இப்போது இதனை எழுதுகிறாய்? எங்களுக்குத் தெரியாதது உனக்குத் தெரியுமா? இதென்ன வெட்டித்தனமான காரியம்? நீ என்ன மேதாவியா? உனக்கு மட்டும் தான் எழுதத்தெரியுமா?” என்றெல்லாம் பலர் கேள்வி கேட்பதாக வைத்துக்கொண்டு பதில் உரைக்கிறார்.

மெத்தப்படித்த ஜ்ஞானவான்கள் பெரும்பாலும் பொறாமையிலேயே காலம் கழிப்பர். (தன்னைவிட விஷயம் தெரிந்தவன் எவனுமில்லை. ஒருவேளை மற்றொருவனுக்கு புகழுண்டானால் அதில் காழ்ப்புணர்ச்சி அதிகமாகும்) “சரி அவர்களை விடுவோம். அரசர்களிடம் நல்வார்த்தைகளை எடுத்துச் செல்லலாமே!” என்றால்; “தங்களிடம் யாசகம் பெறும் பண்டிதர்கள் இவர்கள். இவர்களென்ன நமக்கு உபதேசம் செய்வது?” எனும் கர்வத்தால் பாராமுகம் காட்டுவர். அது போகட்டும். எதுவும் அறியாதவர்களுக்காக ஏதாவது நல்லது சொல்லலாமே! என்றால்; இவர்கள் இருவரையும் விட அறிவிலிகளின் நிலை மிகவும் மோசம்.

தங்களுக்கு ஜ்ஞானமே இல்லை, என்பதினை சிறிதும் அறியாமலேயே, அனைத்தையும் அறிந்தவர்கள் போன்று ஆர்பாட்டமாக வீண் ஜம்பத்துடன் பொழுது போக்கிடுவர். ஆதலால் இவர்களை நம்மால் நெருங்கவே முடியாது.

அப்படியானால் எதற்காக இதுபோன்ற விஷயங்களை தொடர்ந்து எழுதுகிறாய்? இதனால் யாருக்கு என்ன பயன்? என்று கேட்பவருக்கு ச்லோகத்தின் முடிவில் அத்புதமான பதில் தருகிறார். “உங்களின் கேள்வி ந்யாயமானதுதான். நான் பல பெரியோர்களைப் பணிந்து நல்விஷயங்களைப் பயின்றேன். அதனை அசைபோடும் போது நல்ல எண்ணங்கள் தோன்றின. எனக்குள்ளேயே அதை சீரணித்துக் கொண்டேன். ஏனெனில் எவரும் ஏற்பவரில்லையே. இருந்தாலும் தான் சுவைத்த பதார்தத்தின் சுவையை, கேட்டாலும், கேட்காவிட்டாலும் மற்றவர்க்கு எடுத்துச் சொல்வது போன்று இந்த சுபாஷிதம் இயற்றுகிறேன். “எனது ஆனந்த அனுபவ வெள்ளத்துக்கு வடிகாலாய் இந்நூலை இயற்றுகிறேன். இது எனக்காக நானே இயற்றினேன் என்றும் கொள்க” என்கிறார்.

இப்படி மஹான்களே பார்த்து பயந்த உலகத்தில் தொடர்ந்து எழுதிக் கொண்டிருப்பது பேராபத்துதான். என்றாவது ஒரு நாள் ஏதாவது ஒருவகையில் இவ்வுலகில் சிலருக்கு இது பயன்தரும் எனும் எண்ணத்தில் எழுதுகிறோம். பல தேசங்களுக்குச் சென்று வந்தவர்கள்மூலம் தொற்றுநோய் பரவுகிறது என்பதை உணர்ந்துக் கொண்டிருக்கும் இவ்வேளையில் பல தேசத்தில் உள்ளவர்களுடன் உறவுகள் தொடர்ந்திட இதுவும் ஒரு வழியாகிறது.

ஏனெனில் நமது பெரும்பாலான உறவுகள் வெளிநாடுகளில் வசிக்கின்றனர். கண்டம் விட்டு கண்டம் அவர்கள் பரவியுள்ளனர். மிகவும் ஆபத்தான இந்த சூழ்நிலையில் அவர்களின் நிலை குறித்த கவலைவாட்டுகிறது. வெளிநாட்டில் வாழ முடியாத சூழலில் தாய்நாட்டிற்கு திரும்புபவர்களை வீட்டிற்குள்ளாக அனுமதிக்கக் கூடவியலாத நிலைமை. யோசிக்க, யோசிக்க பெரும் பயங்கரமான ஆபத்தில் சிக்கியுள்ளோம் என்றுபுரிகிறது. ஆனால் இந்த நிதர்சனத்தை நம்மனம் ஏற்க மறுக்கின்றது. தனிமையில் சுயபரிசோதனையாக தீய எண்ணங்களைத் தவிர்த்து நல்ல விஷயங்களை நினைக்க முடியாமல் தடுமாறுகிறோம்.

அது சரி இதற்கொரு தீர்வுதான் என்ன? என்னும்போது நமது வெளிநாட்டுப் பெரியோர்களின் வழியை பின்பற்றவேண்டும்.

இதென்ன புதுக்கதை. “ ஒரு வரைமுறை இல்லாமல் மனம் போனபடி பிதற்ற ஆரம்பித்து விட்டாய். குற்றவுணர்ச்சி சிறிதும் இன்றி மேன், மேலும் சாஸ்த்ரவழியை மீறுகிறாய்” என்று தோன்றும். ஆனாலும் வழக்கம் போல் தொடர்ந்து படித்திடுங்கள்.

பாரதப்பண்பாட்டின்படி நடக்கும் பெரியோர் – நமது ஆசார்யர்கள், ஆசார அனுஷ்டானங்கள் மிக்கவர்கள். “ எங்கே தங்களையறியாமல் காம, க்ரோத வசப்படுவோமோ?” என பயந்து எப்போதும் தங்களை தனிமைப்படுத்திக்கொண்டிருக்குமவர்கள், மேலும் வெளியில் வந்தால் தங்களுக்கு ஆசாரக்குறைவு ஏற்பட்டுவிடுமோ? என்று அஞ்சி எதிலுமே எல்லையை மீறாமலிருப்பவர்கள்.

“ஸம்ப்ரதாய ப்ரவசனம் தவிர்த்து அதிகமான ஸஞ்சாரம் ஆத்மலாபத்திற்கு விரோதி” என உணர்ந்து ஒடுங்கியிருப்பவர்கள். இருபதாம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் வாழ்ந்த நாவல்பாக்கம் ஸ்வாமி போன்ற மஹான்களை இங்கு நினைக்க வேண்டும்.

மேலும் வெளிதேசம் செல்வது சாஸ்த்ர சம்மதம் அன்று எனும் கொள்கையில் நிலைத்தவர். (இன்றைய காலகட்டத்தில்; வெளிதேசத்தில் வசித்தும் நமது தர்மத்தை வளர்க்கும் ஆஸ்தீகர்களைக் காணும்போது ஆனந்தமுண்டாகிறது.) இருப்பினும் ஆசார, அனுஷ்டானங்களின் நிலைத்த மஹான்கள் இன்றுவரை வெளிதேசம் செல்வதைத் தவிர்ப்பது கண்கூடு.

இவ்விதமிருக்க ” foreign போன பெரியோர்கள்” என்று எப்படிச் சொல்லலாம் என்பது தானே கேள்வி. ஸ்வாமி தேசிகன் அளிக்கும் விடை கேன்மின்.

“ நம் ஸம்ப்ரதாய மஹான்களின் பெருமையை வேதமே கொண்டாடுகிறது. பெருமாள், பிராட்டியின் கருணை எனும் கங்கை நதியில் நம்மை குளிப்பாட்டி பரிசுத்தர்களாக்குகின்றனர் பெரியோர். அவர்களின் பெருமைக்குணம் தான் என்ன? என்றால்; “தாம் மெத்தப்படித்தோம் எனும் கர்வம், இதனால் மற்றவர்களை அவமானப்படுத்த முனைவது, முன்னோர்களின் வழியறியாமல் தான் தோன்றித்தனமாகத்திரிவது, பொறாமை, வஞ்சனையுடன் என்றும் நேரம் கழிப்பது.” இது முதலான தீய நடத்தைகளுக்கு (எண்ணங்களுக்கு) வெகு தொலைவில் இருப்பவர்கள் என்கிறார்.

அதாவது “வெளிதேசத்தில் (தூரதேசத்தில்) வசிப்பவர்களின் நடை, உடை, பாவனையில் நாகரிகம் உண்டு” என்பதல்லவா நமது எண்ணம். குறிப்பாக மேல்நாட்டு நாகரீக மோகத்தில்தானே நாம் அலைகிறோம். அந்த தூரதேசத்திலிருந்து (foreign) வந்தவர்களை வாய்பிளந்து அதிசயமாக காண்கிறோம். அவர்களின் வசிப்பிடத்தின் பெருமைகளை, அவர்கள் விவரிக்க, விவரிக்க விழிகள் விரியக் கேட்கிறோம். அவர்களைப் போன்ற நாகரிகம் ( நடை, உடை, பாவனை) நமக்கும் உண்டானால் உலகில் மதிப்பு உண்டாகும் என முயற்சிக்கிறோம் அல்லவா!

அப்படியானால் நாம் யாரை பின்பற்ற (follow) வேண்டும்? நமக்குத் தேவை foreigners கலாசாரம்தானே. அப்படியாகில் விதேசிகள் (foreigners) நமது ஆசார்யர்கள். அவர்களை பின்தொடரவேண்டும்.

ஆம், பொறாமை, கயமை, பொய்மை, மடமை, முதலிய துர்குணங்கள் உள்ள இடங்களிலிருந்து தூரதேசத்தில் (விதேசத்தில் – foreign) இருப்பவர்கள். அதாவது விலகி (social distance) இருப்பவர்கள் நமது ஆசார்யர்கள். அவர்களே வெளிதேசத்தில் வாழ்பவர்கள் (foreigners). இவர்களின் வழியைத்தொடர்ந்தால் நாம் நினைத்த நன்மதிப்பை உலகில் பெறலாம்.

எல்லா தேசங்களிலும் ஒரே ப்ரார்த்தனை ஒலித்திடும். இந்த சமயத்தில் உள்ளத்தூய்மையுடன் பெரியோர்களைப் போற்றுவோம். அவர்களின் தொல்வழியில் நடப்பதே நமக்கு நல்வழி என்றுணர்வோம்.

-ஸ்ரீஏபிஎன் சுவாமி

29/03/2020

English

The Elders who went to Foreign Lands

Once there lived a great poet called Bhartṛhari. All his three works were very famous and they were Subhashitham (a work on laws and justice), Sringaram (a work on love), and Vairagyam (hatred towards material pleasures). From these works, he had composed about 200 slokas.

Out of these, the book of law opens with a worldly philosophy. He assumes that people ask him questions such as, “Why are you writing this work?Do you think you know more than us?Why this waste of time?Are you so great? Do you think you’re the only person who knows to write?”, and he answers them right at the outset.

A lot of arrogant learned people tend to spend a considerable part of their time being jealous of others. (No one is better than them and when someone gets praised, their rancour towards them increases).  But even if you decide to leave them aside and strive to earn a good name from the kings, you’re likely to get mocked as the kings may think that pandits are those who get payment from him and hence, have no right to give advice. Finally, if you decide to teach someone who doesn’t know anything, it gets even worse!

They won’t even realize that they don’t know anything and will spend all their time in vanity and false pride. That’s why we can never reach them.

If that’s the case, why are you constantly writing about such things? Who gets to benefit from these?He answers those questions at the end with a beautiful sloka. |There is merit in your question. I have had the privileges to learn from scholars and while I think about them at my leisure, I get good thoughts and ideas. I imbibed and want to share this sweetness with the world, even if there is no one to listen to them. That’s the reason behind Subhashitham. This work is a flow of my blissful experience and I’m penning it down just for me”, he said.

Undoubtedly, this is not a good trend for scholars to write as the world is scared to see them or accept their work. Still, they persist in the hope that it will benefit someone someday! This is also a way to connect with people around the world, especially at a time when we hear that COVID19 spreads from people who travel around the world. 

Many of our family members live in  other countries spread across other continents. During these trying times, their state of affairs worries us. Even people who return home from foreign countries have to be in self isolation. The more we think about it, the imminent danger that we are stuck in becomes apparent. But our minds refuse to accept this harsh situation. We are staggering due to our inability to stay positive during these difficult times.

When you think of the solution to this problem, it becomes apparent that we have to follow the ways of our elders in foreign countries. 

What’s this new story now? “You have started rambling and are furthering the deterioration of our sastrams by taking this route!” If you’re thinking like this, read on as usual to know the reason.

Our acharyas follow the path laid down by our Sastras and live their lives according to the culture of our land. “Can lust and anger even creep in without your knowledge?” Driven by these thoughts, they always isolated themselves from unwanted things. Moreover, fearing that their way of life will be affected when they travel too much, they lived within their limits.

They were of the firm belief that besides traveling to propagate our way of life, any other travel was not good for their atma. Here we have to think of great people like Navalpakkam swami who lived towards the end of the 20th century.

He lived in the belief that traveling abroad is against our sastrams (In today’s world, it is happy and heartening to see that all those who are living abroad are playing a big role in propagating our Sanatana Dharma). At the same time, we can see that those who are steeped in acharams refuse to travel abroad.

Now, you might wonder why is this article titled “The Elders who went to Foreign Lands“? Read the answer given by Swami Desikan.

Even Vedas celebrate the greatness of our learned people. Our elders dip us in the Ganga river (the compassion of Perumal and Piratti) to purify us. If you’re wondering what is their greatness, they are the ones who are far away from bad and negative qualities such as arrogance, false pride and shaming others through it, not following the path shown by our elders, jealousy, and hatred. 

Today, we believe that people living in foreign lands are more cultured than us. In fact, we are mesmerized by the Western culture. We gape at foreigners with a wide open mouth and we are completely captivated by all that they say about life in those lands. Hearing this, we also strive to follow the same culture in the belief that our status will also be elevated when we live like that.

In that case, whom should we follow? Since we want to follow foreigners, we should follow our acharyas because they are the real foreigners.

Yes, they are the ones who stay in foreign lands, away from qualities such as jealousy, anger, hatred, and falsehood. They maintain social distance with these qualities. When we follow their footsteps, we can earn the good status and life that we want.

At a time when the same prayer is ringing in the hearts of people around the world, let us cleanse ourselves by talking about the glories of our elders. Let us understand that following their footsteps is the best path for us. 

– Translation by Sri APN Swami’s Sishyas

Links to Articles in this Series

9.Foreign போன பெரியோர்கள்

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 | Foreign போன பெரியோர்கள் | Elders who went Abroad

8. கட்டையான கடவுள்

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 | கட்டையான கடவுள்

7. எதிர்மறையே ஏற்றமாகுமா?

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 | எதிர்மறையே ஏற்றமாகுமா?

6. சங்கஜித் –  கூட்டத்தை வென்றவன்

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 | சங்கஜித் – கூட்டத்தை வென்றவன்

5. உள்ளே வெளியே |Inside-Outside

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 | உள்ளே வெளியே | Inside-Outside

4. ஆநந்தார்ணவம் | Ocean of Bliss

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 | ஆநந்தார்ணவம் | Ocean of Bliss

3. நரேந்த்ரன் செய்த நன்மை | The Good Acts of Narendran

Sri #APNSwami #Writes #Trending |#COVID-19 | நரேந்த்ரன் செய்த நன்மை | The Good Acts of Narendran

2. Pandemic in பரமபதம் ( Paramapadam)

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19|Pandemic in பரமபதம் ( Paramapadam)

1. COVID-19 ( Corona logical – Chronological) | Benefits of Self-Quarantine

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 |தனிமையில் இனிமை காணலாம் | Corona logical – Chronological| Benefits of Self-Quarantine

 

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 | கட்டையான கடவுள்

கட்டையான கடவுள்

ஒரு நொடியில் உலகை அழித்திடுவோம் என்று அச்சுறுத்திய வல்லரசுகள் இன்று உறைந்து போயுள்ளன அச்சத்தில். அழிப்பதற்காக ஆயிரக்கணக்கில் ஆயுதங்களை தயார் செய்து தங்களை வல்லரசுகளாகக் காண்பித்துக் கொண்டவை இன்று மக்களை காக்கும் வழி தெரியாமல் திண்டாடுகின்றன. ஒரே மாதத்தில் இவ்வுலகின் மொத்த இயக்கமும் முற்றிலும் முடங்கி விட்டது எனலாம். அடுத்தடுத்து வரும் செய்திகள் ஒன்று கூட ஆரோக்கியமானதாக இல்லை. எவ்வளவு தான் மனதை திடப்படுத்திக் கொண்டாலும் ஒவ்வொரு நொடியும் “திக் திக்” என்று நகர்வதை தவிர்க்கமுடியவில்லை.

இதன் நடுவே “யார் குற்றவாளி? எவரால் இந்த பெரும் கேடு விளைந்தது?” என்பது குறித்த பரஸ்பர குற்றச்சாட்டுகள். மனம் போனபடி பேசுவது மனித இயல்பு தான் என்றாலும், மரணத்தின் நிழலில் வசிக்கும் போது வார்த்தைகள் இன்னமும் வலிமை பெறுகின்றன.

உலகமகா யுத்தத்தில் நேரெதிராக நடைபோட்ட நாடுகள் நேசக்கரம் நீட்டிக்கொண்டு துயரம் துடைக்க வேண்டுகின்றன. ஈச்வரனின்  இந்த விசித்திரமான லீலா வினோதங்களைக் கண்டு வியப்பதா? அல்லது வாழ்க்கையில் விரக்தியடைவதா? என்பதே தெரியவில்லை. எவ்வளவு கொடியது என்றாலும் ஸம்ஸாரத்தை வெறுக்கும் பக்குவம் ஏற்படவில்லை. நாளை நமது கதி என்ன? என்பது தெரியாத நிலையிலும் கோபதாபங்களையும், விருப்பு வெறுப்புகளையும் துறந்திட துணிவில்லை.  பிறரை வசை பாடியே பழகிய நாக்கு தன்னைத் தனிமைப்படுத்திக் கொண்டு பொறுமை காத்திட நினைக்கவில்லை.

மௌனமாக இருப்பதை கோழைத்தனம் என்று எண்ணுபவர்கள் அதிகமுள்ள இவ்வுலகில், எதுதான் நிரந்தரம்?

“சுவாமி! எம்பெருமான் ஏன் இப்படி சோதிக்கிறான்! அவன் என்ன கல்லா?” என்று கேட்பவர்கள் ஏராளம். அவன் கல்லான காரணத்தை சிலர் கவிதையாகப் பாடியுள்ளனர். ஆனால் அவன் கட்டையான காரணத்தை கவிஞர் பாடியதை ஒரு சிலரே அறிந்திடுவர்.

“காவியம் எனும் ஸம்ஸாரத்தில் கவியே பிரமன்” என்பர் பெரியோர். அதனால் அவன் தனக்குள்ள சுதந்திரத்தைப் பயன்படுத்தி பல புதுமைகளை மக்கள் ரசிக்கும் படி படைத்திடுவான்.  “கற்றோரை கற்றோரே காமுறுவர்!” என்பது இங்கு நினைக்கத்தக்கது. ரசனை இல்லை என்றால்  எல்லாமே தோஷமாகத் தான் தெரியும். காமாலை கண்ணுக்கு எல்லாம் மஞ்சள் தானே!

இறைவன் கட்டையான கதை வைகுந்தத்தில் இருந்து தொடங்குகிறது. மறுபடியும் பரமபதமா? என்றால் இதற்கும் பெரியோர்களே ப்ரமாணம்.

சுமார் இருபத்தைந்து  வருடங்களுக்கு முன்பு தி.நகர் வாணி மஹாலில் முக்கூர் லக்ஷ்மி நரசிம்மாச்சார்யார் சுவாமியின் உபந்யாசம் நடைபெற்ற சமயம், தினந்தோறும் பங்கேற்கும் பாக்கியம் பெற்றவன் அடியேன். அப்போது அடியேன் எந்த வசதியுமின்றி சொந்தமாகப் பத்திரிகையும் நடத்தி வந்தேன். என் மீது கொண்ட அபரிமித கருணையால் சுவாமியும் “பீஷ்ம ஸ்துதி” தொடர் விரிவுரையை பத்திரிகையில் எழுத இசைந்த சமயம் அது.

ஒரு நாள் உபந்யாசத்தில் புரி ஜகந்நாத எம்பெருமானை வர்ணித்த போது நகைச்சுவையாக ஒரு ச்லோகத்தைக் குறிப்பிட்டார். பகவத் விஷயத்தைக்கூட நகைச்சுவை பாணியில் கையாள்வது ப்ரமாண சரணர்களின் பொழுதுபோக்கு தானே. அதனால் வைகுந்தத்தில் நடந்த இந்த வினோதத்தை ரசிக்கலாம்.

“எனக்கு இரண்டு மனைவியர். ஒருத்தி இயற்கையிலேயே எங்கும் வராதவள் – நகராதவள்(அசலா எனும்  பூமி) . மற்றொருத்தி  ஓரிடத்திலும் நிற்காமல்  ஊர் சுற்றிக்கொண்டேயிருக்கும் சஞ்சலபுத்தியாள்.  (செல்வம் நிரந்தரமற்றது. மஹாலக்ஷ்மி) அது சரி, மனைவிகள் தான் சரியில்லை என்றால் பிள்ளையாவது மனம் மகிழ்ச்சி தருவானா? என்றால் அவன்  பெயர் மன்மதன். சிவனிடம் பட்ட  அபசாரத்தினால் கண்ணுக்குத்  தெரியாதவனாகி விட்டான் ( தகப்பன் கண்ணிலேயே படாதபிள்ளை). படுக்கையான பாம்புக்கும், வாகனமான கருடனுக்கும், இயற்கையாகவே எப்போதும் பகைமை.  ( வைகுண்டத்தில்  நடைபெறும் சம்பவமாக கவி இதனை வர்ணித்திருப்பதை மனதில் கொள்க.) அதனால் அவர்கள் ஒருத்தருக்கு ஒருத்தர்  சண்டையிடுகின்றனர். தங்குவதற்கும் தனியாக இடமின்றி மாமனார் வீடான பாற்கடல். இப்படி, திரும்பத்  திரும்ப தனது குடும்ப கஷ்டத்தை  எண்ணி எண்ணி பெருமாள் கட்டையானான்.

அத்புதமான ஹாஸ்ய ரசத்துடன்  முக்கூர் ஸ்வாமி  இக்கதையை விவரித்த போது அரசிகர்கள் ஒருவருமின்றி, ரசிகர்களே நிறைந்திருந்த அந்த சபை ஆர்பரித்துக் களித்தது.  இந்த அழகிய ஸம்ஸ்க்ருத ச்லோகத்தை அறிஞர் பெருமக்கள் பக்கலில் கேட்டறிந்து தெளிவு பெறுக. இதே போன்று பரமசிவனுக்கும் ச்லோகமுண்டு.

அன்றைய உபந்யாசத்தில் ரசித்து எழுதிக் கொண்ட குறிப்பை பலவிடங்களில் பயன்படுத்தும் பாக்யம்  பெற்றேன். ஏதோவொரு வகையில் முக்கூர் சுவாமிகளின் சம்பந்தம் பெற்றவர்களும் உணரும் படியன்றோ இஃதிருப்பது.  இதைத்தான் “காவியங்களிலும், சாஸ்திரங்களிலும் உள்ள சுவாரஸ்யங்களைக் கொண்டு ரசிகரான பெரியோர் நற்போது போக்குகின்றனர். பெரும் ஆபத்து சூழ்ந்துள்ள இவ்வேளையிலும் பிறர் தோஷங்களையே பார்த்து மகிழும் மூர்க்கர்கள் கலகப்பிரியராகப் போது போக்குகின்றனர்.” என்றான் மஹாகவி.

மஹாவித்வான் பெருக்காரணை சுவாமியின் சதாபிஷேக மஹோத்ஸவத்தில் இந்த ச்லோகத்தை உபந்யஸித்த போது மனம் மகிழ்ந்த பெருக்காரணை சுவாமியும் ‌”வைகுந்தத்தில் வந்த நான்முகனையும், ஆறுமுகனையும் ஒன்றாகக் கண்டு, “பத்து தலை ராவணன் இங்கும் வந்தானே!” என்று லக்ஷ்மீ பயந்த கதையை வெகு ஹாஸ்யமாக விவரித்தார்.

கவிகள் தங்களது கற்பனைத் திறனால் சாஸ்திரங்களையும் ஸாஹித்யமாக(literature) வெளியிடுவதின் மேன்மையை எடுத்துரைத்தார்.

இன்றுள்ள பயங்கர சூழலில் ஏதோ நற்போது போக்காக எப்போதும் எம்பெருமான் நினைவு வேண்டுவதைத் தவிர வேறு இல்லை. “ஸம்ஸார விஷ வ்ருக்ஷத்தில் அம்ருதமான பழங்கள் இரண்டே இரண்டு தான். ஒன்று கேசவ பக்தி. மற்றொன்று அவனடியார் கோஷ்டி. இதுவே என்றும் நிலைத்திருக்க ப்ரார்த்தனை செய்வோம்.

-ஸ்ரீஏபிஎன் சுவாமி

28/03/2020

English

The Lord Who became a Log

Those countries that once claimed that they can destroy the world in a second are now grappling with worry and sorrow. These countries had accumulated many weapons to protect themselves from attacks, but today, they are struggling to save their people. Within just a month, it can be said that all man made creations have become muted. The news that is coming in is not healthy at all and hence we feel scared every minute, despite our best efforts to remain positive.

In the midst of all this, accusations are flying thick and fast as to who is responsible for this state of affairs. Though it is a human trait to exaggerate and talk beyond acceptable levels, this goes to a whole new level when faced with death, Countries that fought with each other earlier directly and indirectly are now seeking each other’s support. Should we feel overwhelmed with this unique leelai of Perumal? Don’t know really.

Regardless of how difficult it is, we still don’t have the maturity to hate this samsaram. What will be our state tomorrow? We don’t know, still we’re unable to transcend our anger, likes, and dislikes. Our tongues are so used to criticism that it is unable to isolate itself and remain patient. What is permanent in this world where people think silence is cowardice?

Many people ask, “Swami, why is Perumal testing us like this? Is he made of stone?” Somehave even written poems on how He became a stone! But only some know how He became a log.

Our elders often say, “In the poetry called samsaram, the poet is Brahma.” That’s why the poet uses his independence and creativity to create new things that can be enjoyed by people. Here, you can recollect this saying, “Kaṟṟōrē kaṟṟōraik kāmuṟuvar” (The learners who loved the learned). When one doesn’t have the ability to enjoy creativity, everything looks like blemishes. After all, everything looks yellow for a person suffering from jaundice. 

Now, the story of how Perumal became a log started in SriVaikuntam. Again, you may wonder! Well, the story described by our elders is the evidence of this. 

About 25 years ago, Sri APN Swami had the privilege to attend a upanyasam series by Mukkur Lakshmi narasimhachariar Swami in Vani Mahal. At that time, APN Swami was running a magazine with no financial support. That was also when Mukkur swami consented to write a series called “Bhishma Stuti” in this magazine.

During that upanyasam, Mukku swami came up with a hilarious sloka while describing Puri jagannath Perumal, After all, isn’t it our past time to enjoy Bhagavad Vishayam in a humorous form! In that sense, let us enjoy this unique incident.

“I have two wives. One of them never moves by nature (achala also called Bhoomi). The other wife is fickle-minded and never stays in one place. She always roams around (wealth is temporary. Mahalakshmi). Ok, even if your wives don’t make you happy, do your children give you happiness? The person who asked this is Manmadhan who became invisible due to a cirse from Lord Shiva (the son who can never be seen by the father). There is a natural enmity between Ananthan, His bed and Garudan, his vehicle. (Keep in mind here about the poet’s description of SriVaikuntam). That’s why they constantly fight with each other. Perumal doesn’t even have a place to stay and lives in His Father-in-law’s place – Paarkadal. Due to this continuous stream of problems, He turned into a log!

When mukkur swami gave this funny explanation, everyone present there enjoyed it without any controversial thoughts. Please understand and enjoy this Sanskrit sloka. Like this, lord Shiva also has a sloka.

Sri APN Swami had the privilege to use the notes he jotted down during this upanyasam at various places. These help everyone to have some form of association with Mukkur swami. This is also how our elders enjoyed the intricate aspects present in our literary and sastraic works. 

In comparison, even during these difficult times, fools spend their time criticizing others, says the great poet. 

During the Sadabhisheka Mahotsavam of Perukaranai swami, APN Swami did a upanyasam on this sloka. Feeling elated, Perukaranai swami elucidated the story of how Lakshmi felt scared seeing the four-headed Brahma and the six-headed Muruga, as She thought that Ravana had come. He further explained how poets explain sastram and literature in a funny way to express their creativity. 

In these trying times, there is no better time pass than thinking about Bhagavan. In the poisonous tree called Samsaram, there are only two fruits. One is Keshava Bhakti and the other is Avan adiyar goshti (being in the group of His servants).

 Let us pray for good times again.

– Translation by Sri APN Swami Sishyas

Links to Articles in this Series

8. கட்டையான கடவுள்

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 | கட்டையான கடவுள்

7. எதிர்மறையே ஏற்றமாகுமா?

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 | எதிர்மறையே ஏற்றமாகுமா?

6. சங்கஜித் –  கூட்டத்தை வென்றவன்

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 | சங்கஜித் – கூட்டத்தை வென்றவன்

5. உள்ளே வெளியே |Inside-Outside

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 | உள்ளே வெளியே | Inside-Outside

4. ஆநந்தார்ணவம் | Ocean of Bliss

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 | ஆநந்தார்ணவம் | Ocean of Bliss

3. நரேந்த்ரன் செய்த நன்மை | The Good Acts of Narendran

Sri #APNSwami #Writes #Trending |#COVID-19 | நரேந்த்ரன் செய்த நன்மை | The Good Acts of Narendran

2. Pandemic in பரமபதம் ( Paramapadam)

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19|Pandemic in பரமபதம் ( Paramapadam)

1. COVID-19 ( Corona logical – Chronological) | Benefits of Self-Quarantine

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 |தனிமையில் இனிமை காணலாம் | Corona logical – Chronological| Benefits of Self-Quarantine

 

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 | எதிர்மறையே ஏற்றமாகுமா?

Please note that this article has both Tamil (written by Sri APN Swami) and its English version (translation by his sishyas)

எதிர்மறையே ஏற்றமாகுமா?

இந்தியா முழுதும் ஊரடங்கு அமுலில் வந்து  இன்று ( நான் எழுதும்)  மூன்றாம் நாள். கொத்து கொத்தாக  அயல் நாடுகளில்  மக்களின் வீழ்ச்சி நெஞ்சத்தை கலங்கவடிக்கிறது. நமது அரசாங்கம் திறமையாகவும், தைரியமாகவும் செயல்பட்டு நிலைமையை சமாளிப்பது ஆறுதல் அளிப்பது மட்டுமின்றி, உலகளாவிய பாராட்டுதல்களையும் பெறுகிறது. இருப்பினும், இன்னமும் “இதன் தீவிரத்தை உணராதவர்கள் செய்யும் சிறு தவறுகள் நமக்கு பெரும் நஷ்டத்தை  விளைவித்திடுமோ” என பயப்படாமல் இருக்க முடியவில்லை. இந்த சமயத்தில் உளவியல் வல்லுனர்கள் எதிர்மறையான எண்ணங்களை விலக்கச்சொல்கின்றனர்.

அதாவது  நோய் தொற்றுக்கு மக்கள் ஆளாகியுள்ளனர், மரணமடைந்தனர் என்று சொல்வதைவிட குணமானவர்கள் குறித்து நல்ல தகவல்களை பரிமாறிக் கொள்வதே சிறந்தது  என்பது கருத்து.

ஆம், மக்களுக்கு பயமுண்டாக்குவதை  விட இதனை எதிர்த்து போராடி   வெற்றி பெறும்  சிந்தனையை வளர்ப்பதே காலத்தின் தேவை என்பதை நன்கு உணரவேண்டும். இத்தகு சிந்தனை; எதிர்மறையை (negativity) வலுவிழக்கச்செய்து, மனதில் தெம்பும் தைரியமும் வளர்க்கும்.

பொதுவாகவே,எங்கும், எதிலும் எதிர்மறை எண்ணங்களை தவிர்க்க வேண்டும் என்பதே நமது சாஸ்திரங்களின் கொள்கையாகும்.  Positive energy  இல்லாமல் negative energy or vibration  எந்த  காரியத்தையும்  சாதிக்கலாகாமையைத் தரும். உதாரணமாக இக்கொடிய ஸம்ஸாரத்தின் கண்டு நடுங்கும் நாம் அதை விடுத்து மேலான மோக்ஷத்தை அடைய எம்பெருமான் மீது நம்பிக்கை வைக்க வேண்டும். அதற்கு மஹாவிச்வாசம் என்று பெயர். தொடர்ந்து வாழ்க்கை குறித்த கவலையை விடுத்து, பகவானைக் குறித்து எண்ணங்களை மேம்படுத்திக் கொள்வதால் ஒரு நிம்மதி உண்டாகிறது. உளவியலாளர் கருத்து மட்டுமின்றி  நமது பெரியவர்களின் அனுபவத்தில் கண்ட உண்மையிது.

உதாரணத்திற்கு இரண்டு நிகழ்வுகளைக் காணலாம். கொடியவனான  இரண்யகசிபு, தனது மகனுக்குச் செய்த துன்பங்கள் ஏராளம். எப்படியாவது மகனான ப்ரகலாதனைக்  கொன்றே தீருவது என்று அல்லும்  பகலும் யோசித்து செயல்பட்டான். ஆனால், தீமைகளுக்கெல்லாம் அசராத  ப்ரகலாதன் பகவானையே த்யானம் செய்துவந்தான்.

பேராபத்தின் நடுவில் பெருமாளை நினைக்க முடியுமா? அனால் நமக்கு உதாரணமாக வாழ்ந்து காட்டினான் அசுரனின் மகன். அவன் நினைப்பின் படியே பகவானும் தோன்றி அருள் புரிந்தான்.

மற்றொன்று சீதையின் நிலையை ஸ்வாமி தேசிகன் எடுத்து காட்டுகிறார். “கொடூர குணம், தோற்றம் கொண்ட அரக்கியர் துன்புறுத்தினர். மற்றொருபுறம் அழகிய பூஞ்சோலைகள் நிறைந்த வனம் மனம்  கவர்ந்தது. இப்படி அசோக  வனத்தில் சுகம், துக்கம் எனும் இரண்டின் நடுவில் இருந்தாலும் சீதையின் மனது ராமனையே எண்ணியது. வேறொன்றிலும் செல்லவில்லை” என்று.

இது ஏதோ புராண  கதையாகச் சொல்வதாக எண்ணக் கூடாது. தொடர்ந்து துயரங்களையே நினைப்பதை விடுத்து, அதன் நடுவிலும் பகவத்சிந்தனம் செய்யவேண்டும். நம்மில் பலர், பிறர், தங்களுக்குச் செய்த தீமைகளையே   சதா சர்வ காலமும் எண்ணிக் கொண்டு உள்ளத்தில் கறுவிக் கொண்டிருப்பார்கள். பிடிக்காதவனைக் குறித்து எப்போதும்  எண்ணிக்  கொண்டிருப்பதை விடுத்து, பிடித்த நல்ல விஷயத்தில் மனதைச் செலுத்தலாமே!  என்றால் அது அவர்களுக்கு இயலாது. சற்றே அமைதியாக அமர்ந்து ஆராய்ந்து பார்த்தால்; எதிரியையே எண்ணிக் கொண்டிருப்பவர்களுக்கு எதிர் மறையான எண்ணத் தொடர்ச்சியினால் எப்போதும் சௌக்கியமில்லை.

இதில் சட்டென்று நம் மனக்கண்ணில் தோன்றும் தோற்றம் துரியோதனன் தானே. மற்றவரின் மேலான வாழ்வைக்கண்டு பொறாமை கொண்டு தனது வாழ்க்கையைத் தொலைக்கும் முட்டாள்களின் முழு முதற் தலைவன் துரியோதனன். ” மாமகா: பாண்டவா:” எனும் கீதையின் முதல் கேள்வியைக் கேட்ட துரியோதனன் தந்தை த்ருதராஷ்டிரனின் மனோ நிலையை ஆசார்யர்கள் படம் பிடித்துக் காட்டுகின்றனர். இப்படி தந்தையும் மகனும் தாங்கள் நல்ல படியாக வாழ்வதை குறித்து யோசனை செய்வதை விடுத்து, நல்ல வாழ்க்கை நடத்தும் பாண்டவர்களை அழிப்பதிலேயே காலத்தைக் கழித்தனர். இறுதியில் மிகவும் கோரமான அழிவைச் சந்தித்தனர். ஆகையால், எண்ணங்களை மேம்படுத்திக் கொள்வதே  வாழ்க்கையின் பயன் என்பதை உணர வேண்டும்.

சில சமயம் இதற்கு மாற்றாக நிகழ்வதுமுண்டு. ஆனால் அவற்றிற்குரிய காரண, கார்யங்களை நோக்கினால் அதிலுள்ள விதிவிலக்குகள் புரியவரும்.

தர்மபுத்ரனின் ராஜ சூய யாகத்தில் சிசுபாலன் தொடர்ந்து கண்ணனை வசைபாடினான். பிறந்தது முதல் கண்ணன் மீது காழ்ப்புணர்ச்சி கொண்டவன் சிசுபாலன். மேலும் “பழம் பகைவன்” என்கிறார் ஆழ்வார் . கடைசியில் கண்ணன் கையால் அவனுக்கு முக்தி கிடைத்தது.

அது கண்டு வியந்த தர்மனுக்கு, கம்சன், சிசுபாலன் முதலானவர்கள் பயந்தாலும், பொறாமை கொண்டாலும் கண்ணனையே நினைத்து முக்தி அடைந்தார்கள் என்கிறார். ( இதன் விவரமான வ்யாக்யான விசேஷங்கள் விகாரி மார்கழி இதழிலிருந்து தொடர்ந்து ந்ருஸிம்ம ப்ரியாவில் வெளிவருவதை பண்டிதர்கள் அறிவார்கள்)

ஆக, சிசுபாலன் முதலானவர்க்கு எதிர்மறையான எண்ணமும் ஏற்றமளித்தது. நம்மைப் போன்ற சாமான்யர்கள் இதே எண்ணத்துடன் எம்பெருமானையா நினைக்கிறோம் அல்லது சிசுபாலன் போன்று பிறவிக்கான பின்புலம் நமக்குண்டா? (வைகுண்ட த்வாரபாலனான  ஜயவிஜயன்  சாபம் பெற்று இரண்யகசிபு, ராவணன் , சிசுபாலனாய் பிறந்தது பாகவதத்தில் காண்க). பிடிக்காதவர்களையே சதா சர்வ காலமும் நினைத்திருப்பது எதற்காக?

இதிலொரு ரகசியமும் அடங்கியுள்ளது. நமது எதிர்மறை எண்ணங்கள், நாம் யாரை நினைக்கிறோமோ அவர்களுக்கு கார்ய சாதகமாக அதாவது positive ஆக மாறுவதை நாம் அறிவதில்லை.  துரியோதனன் தொடர்ந்து பாண்டவர்களை தொல்லை படுத்தியதால்தானே பாண்டவர்களுக்கு மக்களிடையே ப்ராபல்யம் உண்டானது.  நற்பெயரும்  நிலைத்தது.

அது போன்றே, நாம் விரும்பாத ஒன்றைக் (ஒருவரை) குறித்து தொடர்ந்து பேசி வருவதால் அது அவருக்கு நல்லதொரு விளம்பரமாக அமைந்து விடுகிறது. உதாசீனம் செய்ய வேண்டிய இடத்தில் உள்ளத்தில் க்ரோதத்தினால் நம்மையறியாமல் அவர்களுக்கு விளம்பரத்தை நாமே உண்டாக்கித்  தருகிறோம் .

ஒருவேளை நமக்கு வேண்டாதவர்கள் க்ருஷ்ணனை போன்று பகவானாக இருந்தால் அது மேன்மை அளிக்கும் . அங்கே எதிர்மறையே ஏற்றம் அளிக்கும். அதை விடுத்து துர்யோதனன் போன்ற நினைவு இருப்பதால் பாண்டவர்களுக்கே நற்பயன் என்பதை அறிய வேண்டும்.

இருக்கும் நாட்களில் எதிர்மறை எண்ணங்களை விடுத்து ஏற்றத்திற்கான சிந்தனைகளை வளர்த்துக்கொள்வோம்.

தொற்று நோய் குறித்த பய உணர்ச்சியைப் பெறாமல் எம்பெருமான் அருளால் எப்படியும் வென்று மீள்வோம் எனும் மஹா விச்வாஸத்தை வைத்துக்கொள்வோம். இது மன வலிமை, தேக வலிமை தந்திடும்.

-ஸ்ரீஏபிஎன் சுவாமி

28/03/2020

English

Can Negativity Be Positive?

During this lock-down, it is heart wrenching to see people dying in bunches in foreign countries.  It is assuring that our Government is handling the situation very efficiently and boldly and it also feels happy to see the high appreciation of our handling from other countries.  Still a fear lingers that there could be serious damages as some people are indulging in some avoidable mistakes without understanding the gravity of situation.  At the same time the psychologists are advising people to stay away from negative thoughts. The view is that it is better to inquire and exchange about the good information of the survivors and stories of recoveries rather than talk about the spread of virus and those succumbed. Yes, we have to realize that the need of the hour is to propagate positive thoughts among people for fighting and winning, rather than spreading fear.  Such thoughts will weaken the negativity and develop strength and courage in our minds.

Our scriptures say that one needs to avoid all negative thoughts everywhere. Positive energy alone (and not negative energy or vibration) can result in any achievement.  For instance, we should have high confidence (faith) on Perumal to achieve Moksham (salvation) from the cycle of repeated rebirth, rather than tremble at the dangers of life. This is called Mahaviswasam (high confidence or faith). Giving up unnecessary worries of life and enhancing the thoughts on our Lord results in Blissful Peace. This is the resultant truth out of the experience of our elders, besides that of psychologists. This can be seen in the following two examples.

The wicked Hiranakashipu inflicted innumerous hardships upon his son. One way or the other he wanted to eliminate his son Prahlada and was focussing on that day and night. However, not afraid of all these inflictions, Prahlada kept concentrating (Dhyana) on Lord Narayana alone. Is it possible to focus on the Lord amidst such grave dangers? Though a son of Asura, Prahlada set an example for all of us. As desired by him, the Lord appeared and bestowed His Goodwill on him.

Swami Desikan vividly showcases the status of Mother Sita. “On one side, cruel and frightful Demonesses troubled her; on the other side, enchanting flowery gardens attracted her mind. Thus, though Sita was in between cheer and despair, She was filling her thoughts only with Shri Rama and not on anything else”.

One should not dismiss these as just stories from our Puranas (mythology). We should also give up continuous thoughts on hardships and should concentrate on the thoughts of the Lord. Many among us used to continuously talk about the unpleasant afflictions committed by others. Instead, can we not focus on many subjects close to our hearts, rather than on these frustrations? – but that is not possible. When introspected it will become clear that the continuous negative thoughts on the enemies lead to poor health and depression in our minds. The character of Duryodhana flashes in our minds at these times. He is the leader of those fools who spoil their lives by entertaining jealousy on the happy lives of others. “ Mine and those of Pandu” being the first question of Dhridharashtra in Gita, depicts his mentality very clearly, point out our Acharyas. Thus father and son, instead of working towards their betterment, wasted their life thinking of the destruction of Pandavas. Finally, both of them met gory ends in life. Therefore, one should realize that enhanced positive thinking alone should be the goal of one’s life. At times contrary events may be happen,yet, one should analyse the reasons and results for the same to understand the exceptions.

Sisupala continuously denounced Lord Krishna in the Rajasuya Yaga of Dharmaputra. Right from birth, Sisupala was entertaining vengeance on Lord Krishna and this is why Azhwar calls him an “old enemy”. Finally, he got moksham at the hands of Lord Krishna. Seeing that, Dharmaputra was amazed and he explained that though Kamsa and Sisupala were jealous and afraid of Lord Krishna, they attained liberation through His thoughts. (Details of discussions of learned scholars can be found in the Shri Nrisimha Priya – December 2019 issue onwards). Hence, for those like Sisupala, even negative thoughts resulted in elation. Do we also focus on the Lord with such thoughts or do we have the background of birth like Sisupala ?. (As per Srimad Bhagavatham, he was the Gatekeeper at SriVaikuntam and due to a curse, he took birth as Hiranyakasipu, Ravana, and Sisupala).

Why entertain thoughts continuously on those who are disliked by us? There is another golden truth in this. We do not realize that our unjustified negative thoughts on good people turns out to be fulfilling positive accomplishments for them. Pandavas gained much popularity among people as Duryodhana was continuously inflicting hardships on them. Similarly, it becomes a very good publicity for that person on whom we keep on throwing negative thoughts and words. Instead of overlooking them, we unknowingly entertain negative feelings on them which ultimately result in good publicity for them.

Perhaps, if those whom we dislike are Divine Beings like Lord Krishna, then it may result in benevolence to us. In such instances, negativity may result in delight. We should realize that on the contrary, such negative thoughts of ours are like Duryodhana’s misdeed on Pandavas result in good effects on them. In the remaining days, let us forgo the negative thoughts and develop enhanced positive thinking. Let us strongly dedicate the faith on Him and believe that BY His Grace we shall surely overcome the effects of this dangerous virus and become victorious at the end. This will result in better health for the mind and body.

 

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 | சங்கஜித் – கூட்டத்தை வென்றவன்

Please note that this article is available in both tamil (Written by Sri APN Swami) and in English (translated by his sishyas)

சங்கஜித் –  கூட்டத்தை வென்றவன்

ஸ்ரீமத் ரஹஸ்யத்ரயஸாரத்தின் ஏழாவது அதிகாரம் முமுக்ஷூத்வாதிகாரம்.  மோக்ஷத்தை விரும்புபவன் எப்படி இருக்கவேண்டும் என்று உபதேசிக்கிறார் தேசிகன்.  தற்போது நாட்டின் அசாதாரண சூழலை கருத்தில் கொண்டு “கூட்டம் தவிர்” அதாவது மக்கள் கூடுவதைத் தவிருங்கள் என்று அரசாங்கம் வலியுறுத்துகிறது.

சிலவிடங்களில் ஐவர் (ஐந்துபேர்) மட்டுமே கூடலாம் என்னும் விதிவிலக்கும் உண்டு.  தங்களுக்கு கூட்டம் சேருவதை விரும்பாதவர் எவரும் உண்டா?  ஆனால் கூட்டம் சேர்க்காதே.  கூட்டத்தில் சேராதே என்கிறார் தேசிகன்.  அதாவது ஸத்ஸங்கம் தவிர்த்து, அஸத்ஸங்கம் வேண்டாம் என்று பொருள்.

மோக்ஷமடைய விரும்புபவன், தனித்திருப்பான், பரமாத்மா விஷயத்தில் விழித்திருப்பான், தனது தேகமெனும் வீட்டிற்குள்ளேயுள்ள ஆத்மாவின் ஆத்மாவான பரமாத்மாவை அனுபவிப்பான்.

“விலகியிரு, விழித்திரு, வீட்டிலிரு”  எனும் தத்வம் இங்கு நன்கு புலனாகிறதே.  மேலும் ஐவருடன் கூடுவதும் அவனது ஆன்ம பலத்தை வளர்க்கும்.  அதாவது “அர்தபஞ்சகம்” எனும் தத்வத்தை அறிந்திடவேண்டும்.

“பரப்ரம்மத்தின் ஸ்வரூபம், ஜீவன் ஸ்வரூபம், (ப்ரம்மத்தையும், தன்னையும் பற்றிய தெளிவு) அந்த பகவானை அடையும் வழி, அதனால் உண்டாகும் நன்மை.  இது வரையில் இயந்திர கதியில் இயங்கிய நமக்கு அவன் சிந்தனை ஏற்படாத தடங்கல் என்ன?”  எனும் இவையே ஐந்து விஷயங்கள்.

இந்த ஐவருடன் (ஐந்து விஷய சிந்தனையுடன்) “சங்கஜித்” – கூட்டத்தைத் தவிருபவன், ஸம்ஸாரமென்னும் கொடிய வியாதியின் பிடியிலிருந்து சுலபமாக தன்னை விடுவித்துக்கொள்வான்.

-ஸ்ரீஏபிஎன் சுவாமி

26/03/2020

English

Sangajith – One Who Wins Over a Crowd

^{The seventh Chapter of SRIMAD RAHASYA TRIYA SAARAM is MUMUKSHU ADHIKARAM.}

^{Swami Desikan gives a code of conduct for a person who is aspiring to reach MOKSHAM. With the entire country (INDIA) being under an extra-ordinary (LOCKDOWN) situation, the Government has requested and instructed people to avoid crowding – that is to assemble in a group.}

^{In certain exceptional cases ,a maximum of 5 people can assemble. Is there anyone who will not like a crowd to assemble? Swami Desikan is very clear in saying that- do not join or create a crowd. He means that it is good to have SATSANGAM. Do not have a group of gossip mongers.}

^{A person who wants to attain MOKSHAM would always like to stay alone. He is involved in thinking and dwelling in the qualities of PARAMATHMA. He is always awake to this reality. He engrosses himself in the ATHMA that is housed in his body, and the PARAMATHMA who is lives in his ATHMA as an ANTHARYAMI – the ever-pervading.}

^{“STAY ALONE, AWAKE and AT HOME” is the theme that is very clearly visible and emphasized. The Crowd of FIVE (ARTHPANCHAKAM) people is very important for his inner (ATHMA) growth.}

^{We are lost in this fast paced life of ours, and these are the reasons that did not allow us to think about the benefits of ARTHAPANCHAKAM.}

^{ONE who stays and dwells (in the Crowd of 5 people) – “SANGAJIT” – one who avoids Crowds can easily get away from this WORLD (SAMSARAM)}

– Translation by Sri APN Swami Sishyas

Sri #APNSwami #Writes #Trending | #COVID-19 | உள்ளே வெளியே | Inside-Outside

Please note that this article has the Tamil version written by Sri APN Swami and its English translation by his shishyas.

உள்ளே வெளியே

ஒரே ஒருநாள் வீட்டிற்குள் அடங்கிக்கிடப்பதற்குள் அலுப்பு தட்ட ஆரம்பித்துவிட்டது. குடும்பத்தின் அனைத்து உறுப்பினர்களும் இருபத்திநான்கு மணிநேரமும் ஒரே அறையில் முடங்கிக்கிடப்பது மிக, மிகக்கடினம்.  சோதனையான இந்த கால கட்டத்திலிருந்து எம்பெருமான் நம் அனைவரையும் வெகுவிரைவில் விடுவித்திட ப்ரார்த்தனை செய்வோம். உலக மக்கள் அனைவருமே இடரின்றி தங்கள் அலுவல்களில் ஈடுபட ப்ரார்த்திப்போம்.

இதெல்லாம் ஒருபுறம் இருந்தாலும் வெளியே போக நமது உடலும், உள்ளமும் துடியாகத்துடிக்கிறது. ஸ்வாமி தேசிகன் வழியில் இதற்கொரு பரிகாரம் காணலாம். இது மனத்திற்கான மருந்து.

ஸங்கல்ப ஸூர்யோதயத்தின் ஆறாம் அங்கம் அற்புதமான பாரத வர்ஷ வர்ணனை. அரசிகருக்கு இதன் அர்த்தங்கள் ஒருபோதும் ருசிக்காது. ஆனால் ரசிகர்கள் ஆனந்தம் அடைந்திடுவர். விவேகன் (அதாவது ஆராய்ந்து பார்த்து அறிந்திடும் திறன் பெற்றவன்.) காம, க்ரோதத்திலேயும், பிறர் தூஷணைகளிலும் காலத்தை கழிக்காதவன் என்பவன் ஒரு அரசன். அவன் மனோரதத்தில் ஏறி ஸத் தர்க்கன் எனும் ஸாரதி வழி நடத்த பாரத தேசத்தில் தபோவனத்தை தேடி பயணம் மேற்கொள்கிறான்.

அவசரப்பட்டு வார்த்தைகளை கொட்டுபவனல்ல இந்த தேரோட்டி. மேலும் எவராவது ஒரு கருத்தை சொன்னால் உடனே வெகுண்டு அவரை வசைபாடுவதையும் வழக்கத்தில் உடையவன் அல்லன். சொன்ன விஷயத்தின் தன்மைகளை நன்கு ஆராய்ந்து, அதில் ஒளிந்துள்ள சாஸ்த்ரார்த்தங்களை நுட்பமாக பாகுபடுத்தி அரசனுக்கு ஹிதோபதேசம் செய்பவன் . எனவேதான் குதர்க்கம்; அதாவது எதற்கெடுத்தாலும் கோணல் புத்தியாகப் பார்க்காமல், ஸத் தர்க்கம் – அதாவது ந்யாயமான ஆராய்ச்சியில் ஈடுபடுபவன் என்று பெயர் பெற்றான்.

இந்த ரசத்தை மேலும் உணர வேண்டுபவர்கள் ஸங்கல்ப ஸூர்யோதயத்தை குறைந்தது பத்து தடவையாவது படித்தால்தான் தன்னிலை தெரியும். இப்படி ஸத்தர்க்கனும் விவேகனும் சேர்ந்தால் தான் ஜீவன் நற்கதி  அடைய முடியும்.

இந்த அகண்டமான பாரதம் முழுதும் பலவிடங்களில் அவர்கள் திரிகின்றனர். ஆம், தவம் செய்வதற்கு (மனஅமைதிக்காக) நல்லதொரு இடத்தைத் தேடி அவர்கள் திரிகின்றனர். மனோரதத்தின் வேகத்தில் விவேகனும், ஸத்தர்க்கனும் அந்தந்த இடத்தின் தன்மைகளை ஆராய்கின்றனர். (இதன் ஆழ்பொருளை நன்கு சிந்தித்த பின்னர் மேலே படியுங்கள்) “பத்தி முதலாமவற்றில் பதி எனக்கு கூடாமல் “ என்கிறார் ஸ்வாமி தேசிகன்.

“பதி” என்றால் இடம் (திருப்பதி) என்பது பொருள். தவம் செய்வதற்கு உரிய இடம் கிடைக்கவில்லையாம். ஏனென்றால் எல்லா இடங்களிலும் அசுத்தம் (pollution) ஏதாவதொருவகையில் பரவியுள்ளது. (இங்கு வர்ணிக்கும் திவ்யக்ஷேத்ரங்களை நூலில் காண்க). எனவே மன ஊக்கத்துடன் தவம் செய்து மன அமைதி பெற காசி, காஞ்சி, அயோத்தி என எதுவும் லாயக்கில்லை. என்ன செய்வது? நல்ல மலை, ஆழமான  நதி, அழகிய பூங்கா, அமைந்த இடம் ஒன்றுமே இல்லையா? எனும் ஏக்கம் விவேக மஹாராஜனுக்கு (வீண் விதண்டாவாதங்களில் காலம் கழிக்காமல் ஸத்விஷயங்களில் நோக்குடைய ) உண்டாகிறது.

ஸத்தர்க்கனால் (ஸாரதியால்) நன்கு சுற்றி காண்பிக்கப்பட்டு இறுதியில் ஓர் அற்புதமான இடத்தை தேர்வு செய்கிறான். இந்த இடம் குருக்ஷேத்ரம், நைமிஷம், புஷ்கரம் காட்டிலும் மிகவும் சிறந்தது.

அழகான தபோவனம். உயரமான மலை உண்டு வற்றாத ஜீவநதி அங்கு ஓடுகிறது. யாராலும் இதற்கு இடையூறு செய்யமுடியாது என்கிறான் விவேகன். (அதாவது தெளிந்த சிந்தைனையுடையவன்). அது சரி அந்த இடம் எங்குள்ளது? என்னும் ஆவல் உண்டாகிறதே ….

புனிதமான ஆசாரங்களே தபோவனம். ( கை, கால், அலம்பச்சொல்லியும், ஒருவர்க்கொருவர் தொட்டுக்கொள்ளாமல் இருப்பதுமே – இல்லத்தில் இருப்பதே தபோவனம் – இல்லம் என்பதை தேகம் என்றும் அறியலாம்.)  நல்ல விஷயங்களைத் தொடர்ந்து எண்ணுவதே பெரிய மலை. மலைபோன்ற வீண் எண்ணங்கள் சுமையாகாமல், நல் எண்ணங்களாகுகை. திருமாலின் திருவடியை அடையமுயலும் வேட்கையே வற்றாத ஜீவநதி கங்கை. அதில் ஆழ்ந்திருப்பதே தீர்த்தாபிஷேகம். பிறரை பரிகாசம் செய்தும், கர்வப்பட்டும், நாமறியாத அர்த்தங்களை பெரியோர்கள் அறிந்திருப்பது கண்டு பொறாமை கொண்டும் வேண்டாத விசாரங்களை செய்யாமல், வேதாந்த விசாரம் செய்வதே தவமாகும்.

அதாவது வெளியே போய் எதையும் தேட வேண்டாதே, நமக்குள்ளே நல்லதை (எம்பெருமானை) நினைப்பதே மேலாகும். இது அவனிடத்தில் ஏகாந்தமாக உள்ளதால் மற்றவர்களால்  இதை கலக்க (pollute)முடியாது.  “காம க்ரோதங்கள் அற்றவனுக்கு இல்லறம் கூட தபோவனம் தான்” என்ற கொள்கையையும் இங்கு நினைப்பது.

இதையெல்லாம் விடுத்து வெளியேயுள்ள அழுக்குகளை தங்களுக்குள்ளே நுழையவிட்டு காமக் க்ரோதங்களாகிய தொற்று நோய் (ஆசாரமின்றி,மனோஜயமின்றி) அவிவேகிகளாக அனர்த்தமடைவரைக் குறித்து நாம் வருந்துவதால்  என்ன பயன்?

“விலகியிருப்போம் விழித்திருப்போம் வீட்டிலிருப்போம்,
 தேசத்தின் பேரிடர் நீங்கவும்,  தேகத்தின் பேரிடர் நீங்கவும், 
ப்ரார்த்திப்போம்.”

-ஸ்ரீஏபிஎன் சுவாமி

26/03/2020

English

Inside-Outside

Even a few days of staying at home feels frustrating right? It feels so difficult to have all the family members stuck inside the same house 24/7. During these difficult times, let us pray to Perumal to free us soon. We pray for people to go about their work without hindrances soon.

As our bodies and minds yearn to step out, let us follow Swami Desikan’s remedy that can soothe and calm our minds.

The sixth chapter of Sankalpa Suryodhayam beautifully describes Bharatha Varsham that can make for an enjoyable read. In this chapter, there was a king who was a Vivekan (someone who has the capacity to analyze everything to distinguish between good and bad). He refrained from greed, lust, and criticism of others and because of the good qualities that sat in his mind and acted as the charioteer, he decided to go in search of tapovans in Bharatham.

This charioteer is someone who neither pours out words in a hurry nor follows anyone who says anything without thinking for it himself! Rather, he is someone who understands what was said, analyzes it, brings out the Sastram-based meanings, and then explains it to the king. This is why the king was known for Sath tharkam (one who analyzes anything rationally and fairly) and not kudharkam (criticizing everything that is said).

Those who want to enjoy it more should read Sankalpa Suryodhayam at least ten times to understand it. A jivatma can reach a good state only when a Sath tharkan and a vivekan join together. 

Both of them wander around the large Bharatham to find a place where they can peacefully meditate. Both sath tharkan and Vivekan analyze each place’s characteristics (think about the hidden meaning of this sentence before reading further). Swami Desikan explains this as “Paththi mudhalaam vatril pathi enakku koodamal.”

“Pathi” means a place (Tirupathi). Looks like they didn’t find the right place to meditate as there seemed to be pollution in every place. (Take a look at the divya desams mentioned in the book). Disappointed that none of the holy places like Kasi, Kanchi, and Ayodhya were ideal for meditation, they didn’t know what to do now? They wondered if there was ever a place with a tall mountain, deep river, beautiful garden, and a serene environment. Viveka maharaja (one who wants to focus on good things without wasting time on unwanted arguments) yearns for such a place.

After roaming everywhere and after seeing all the places shown by Sath tharkan, the charioteer, he decides on a place that was more exalted than Kurukshetram, Naimisaranyanm, and Pushkaram. 

This was a beautiful forest with a tall mountain and a perennial river. Vivekan says that no one (that is those with the right sense) can find fault with this place. 

Ok, but where is that place? Curiosity builds up….

The place where Acharams (rituals ordained by our sastrams) are followed is the holiest place. That is, a place where hands and legs are washed regularly and a place where people don’t touch each other often. In other words, we can say that the tapovanam is our home. (Here, our body can also be seen as a home). 

Constant thoughts on good and exalted things is the tall mountain while the uninterrupted yearning to reach His lotus feet is the perennial river. Being immersed in this water is the best theertham abhishekam (water anointment). The thavam (penance) is when we discuss aspects related to our vedantham without wasting time on unwanted arguments, criticism of others, ego, anger, and jealousy on those elders who know the things that we don’t.

In other words, instead of going out in search of other things, looking for the Perumal who is inside us, is the best action. Since the relationship between you and Him is pure, it can never be polluted by external things. Keep in mind that “Home is the best tapovan for those who are devoid of anger and lust.” 

Instead of enjoying this tapovan, why is there a yearning to go out and suffer from contagious diseases ( lack of cleanliness and good thoughts) due to pollutants like lust and greed? What is the use of feeling sorry for such people who don’t have this understanding?

Stay home. Be safe. Let’s pray for these difficult times to end