Note : Scroll down to read the English translation of the article
அழகிய காவிரிக்கரையில் அமைந்துள்ள அத்புத நகரம் குடந்தை நகரம். “கோவில் நகரம் கும்பகோணம்“ என்று இதற்குப் பெயருண்டு. சைவமும் வைணவமும் தழைத்தோங்கும் புண்யபூமி. “சீரார் செந்நெல் கவரி வீசும் செழுநீர் திருக்குடந்தை“ என்கிறார் நம்மாழ்வார். அதாவது, காவிரித்தாயின் கருணையினால் செழித்து வளர்ந்த நெற்பயிர்கள், பெருமாளுக்கு சாமரம் வீசுகின்றதாம். சோழவளநாட்டின் செழுமை மகத்தானது.
கோவில் நகரமான குடந்தையில், திரும்பிய பக்கமெல்லாம் திருக்கோவில்களைக் காணலாம். ஒருமாதம் முழுதும் இந்நகரத்தில் தங்கியிருந்தாலும், மொத்த கோவில்களையும் முழுதாக தரிசித்துவிட முடியாது. இறையுணர்வு, கலையுணர்வு என இரண்டையும் நமக்களிக்கும் பொக்கிஷங்கள் இக்கோவில்கள்.
அன்னிய படையெடுப்புகள், அணை மீறிய வெள்ளங்கள் என பல ஏற்பட்டாலும், காலத்தால் அழியாதவையாக, கம்பீரமான தெய்வத்தின் சன்னிதானங்கள், குடந்தையில் நிறைந்துள்ளன. இந்த வாரம் நாம் தரிசிக்கவிருப்பது, கும்பகோணம் தோப்புத் தெரு கோபாலன். கோபாலன் என்றாலேயே கொள்ளையழகு என்பதற்கேற்ப, தோப்பின் நடுவில், தெய்வீக அருள்புரிகிறான் கோபாலன்.
தோப்புத்தெரு
கும்பகோணத்தில் எவரைக் கேட்டாலும், தோப்புத் தெருவிற்கு எளிதாக வழிகூறுவர். ஒரு காலத்தில் அடர்ந்த தென்னை மரங்கள் இங்கு அதிகமாக நிறைந்திருந்தன. பெரிய பெரிய தென்னந்தோப்புகள் நடுவே, பெருமாளுக்குத் தனியாக ஆலயம் அமைக்கப்பட்டது. கண்ணன் என்பவன் காட்டில் வாழும் தெய்வம்தானே!
ப்ருந்தாவனத்திலும் கோகுலத்திலும் வசித்தபோதுகூட கண்ணன் பெரும்பாலான நேரத்தை காட்டிலேயே செலவிட்டான். இதனை சுவாமி வேதாந்த தேசிகன் ரசமாக வர்ணிக்கிறார் – “ஆரண்யம் என்றால், காடு என்றும் வேதம் என்றும் பொருள். வேதத்தின் தலைவன் கண்ணன், ஆரண்யத்தில் – காட்டில் வசித்திட விரும்புகிறானாம்“. அதனால்தான் இங்கும் தோப்பின் நடுவே குடியிருக்கிறான்.
ப்ருந்தாவனத்தில் யமுனா நதி. இங்கு அரிசிலாறு. இவ்வாற்றின் கரையில்தான் அழகிய ஆலயம் அமைந்துள்ளது. இத்தலத்தில் எப்போதும் வேதவொலியும், விழாவொலியும் நிறைந்திருக்குமாம். வாஜபேயம், பௌண்டரீகம் முதலிய பெரிய யாகங்களை மஹான்கள் இத்தலத்தில் செய்துவந்துள்ளனர்.
கோகுலத்தின் அருகில் அந்தணர்கள் நிறைந்த ஒரு அழகிய அக்ரஹாரம் இருந்ததாம். அங்கு பெரியோர்கள் எப்போதும் யாகம் செய்து வந்தனராம். கண்ணனும் அவனது தோழர்களும் வனத்தில் திரிந்து, களைத்து, பசித்திருந்தால், அவர்கள் யாகம் செய்யும் இடத்திற்கு வந்து, அங்குள்ள பெண்கள் அளிக்கும் ஆகாரத்தை உண்டு பசியாறிடுவார்களாம்.
அதேபோன்றுதான், அரிசிலாற்றின் கரையில் தோப்புத் தெருவில் கோபாலன் சன்னிதிக்கு நேர் எதிராக அழகிய அக்ரஹாரம் ஒன்றுள்ளது. தனது பழம் பெருமையை அது இழந்திருந்தாலும், பெரியோர்கள் பல யாகங்களைச் செய்து வந்ததின் சக்தியை நாம் இன்றும் உணருகிறோம்.
கோபாலனின் கோவில்
தெருவினில் நுழைந்தவுடனேயே நம்மை ஆட்கொண்ட தெய்வீக உணர்வுடன் திருக்கோவிலுக்குள்ளே நுழைகிறோம். கோவில் சிறியதுதான். ஆனால் இறைவனின் கீர்த்தியோ மிகமிகப் பெரியது. இக்கோவிலில் ஒரு வித்யாசமான சிறப்புண்டு. அதாவது மூலவர் ராமர் நின்ற திருக்கோலத்துடன்; உற்சவர் கோபாலன். ஆனாலும், இக்கோவில், தோப்புத்தெரு கோபாலன் சன்னிதி என்றே வழங்கப்படுகிறது.
ராமனை, காட்டில் திரியும் அழகன் (வந சுந்தரன்) என்கிறார் வால்மீகி முனிவர். அதாவது, தண்டகாரண்யம், பஞ்சவடி முதலிய காடுகளில் அலைந்து திரிந்தபோது, காட்டிலிருந்த மஹரிஷிகள் அவனின் அழகைக் கண்டு மனம் மயங்கினார்களாம். ராமாவதாரம், க்ருஷ்ணாவதாரம் எனும் இரண்டு அவதாரங்களிலுமே காட்டில் திரிந்தபடியால், இங்கு தோப்புத் தெருவில், மூலவர் ராமனும் உற்சவர் கோபாலனும் காட்சியளிக்கின்றனர் போலும்.
வாயிற்படிக்கு நேராகவமைந்த கருவரையில் ஒரே பீடத்தில் ராமனும், சீதையும் நின்ற திருக்கோலத்தில் சேவை சாதிக்கின்றனர். ஒரே பீடத்தில் தம்பதிகள் நிற்பது திருமண கோலத்தில்தானே! உலகைக் காப்பாற்றும் இந்தத் திவ்யதம்பதிகள், மணக்கோலத்தில் சேவை தந்து, மக்களுக்கு மனக்குறையையும், திருமணத்தடங்கல்களையும் தீர்க்கின்றனர். ஒரே பீடத்தில் நின்று சேவை சாதிக்கும் ராமனையும், சீதையையும் சேவிப்பவர்கள், திருமணத்தடைகள் நீங்கப் பெறுகின்றனர்.
லக்ஷ்மணனின் லக்ஷணம்
வலதுபுறம் சீதையென்றால், ராமனின் இடதுபுறம் லக்ஷ்மணன்தானே! இவர்களுக்கு, எக்காலத்திலும் எல்லா நிலைகளிலும் உடனிருந்து கைங்கர்யம் செய்யும் பாக்யம் பெற்றவன் லக்ஷ்மணன். சீதையைப் பிரிந்ததைவிட லக்ஷ்மணனைப் பிரிந்த ராமன் அதிகம் துயரமுற்றாராம். வேறெந்த திருக்கோவிலிலும் சேவிக்க முடியாத அற்புத உருவ அமைப்பில், இங்கு லக்ஷ்மணன் அருகில் நிற்கிறார். அதை அறியும்போதே நமக்கு மெய் சிலிர்க்கிறது!
ராமன் சாக்ஷாத் மகாவிஷ்ணுவின் அவதாரம். சீதையோ மஹாலக்ஷ்மீ. ராம நாமத்தின் பெருமையை நன்குணர்ந்தவர் சாக்ஷாத் அந்த பரமேச்வரனே ஆவார். எனவேதான் “இறக்கும் தருவாயிலுள்ள ஜீவன்களின் வலது காதில், ராம நாமத்தை, காசியில் பரமேச்வரன் உபதேசம் செய்கிறார்“ என்கிறார் ஆதிசங்கரர். அத்தகைய பரமசிவனிடம், பார்வதிதேவி, ஸ்ரீராமபிரானின் பெருமைகளைக் கேட்கிறாள்.
அப்போது ஸ்ரீராமசந்த்ரமூர்த்தியின் பெருமைகளை விளக்கும் பரமசிவன், லக்ஷ்மணன் போன்று தானும் ராமபிரானுக்குக் கைங்கர்யம் செய்ய வேண்டும் என்று ஆசைப்படுகிறார். “அது எப்படி முடியும்?” என பார்வதி கேட்கிறாள். “கண்ணை மூடி ராமபிரானையும் சீதாதேவியையும் ப்ரார்த்தனை செய்து, கண்ணைத் திறந்து பார்“ என்கிறார் பரமசிவன்.
என்ன ஆச்சர்யம்!! சீதா ராமர்கள் அருகிலிருக்கும் லக்ஷ்மணன், சடைமுடியுடனும், பிறை சந்த்ரனுடனும், தலையில் கொன்றைப்பூவுடனும் காட்சியளித்தார். ஒருகணம் பார்வதியின் உடல் சிலிர்த்தது. உதடுகள் அவளையறியாமல், ராம! ராம! என்று உச்சரித்தன. கண்ணைக் கசக்கிக்கொண்டு மீண்டும் பார்த்தபோது, சீதா-ராம-லக்ஷ்மணர்களே சேவை தந்தனர்; சடை, கொன்றைப்பூ, பிறைசந்த்ரன் என ஏதும் தெரியவில்லை.
வேறெங்குமே தரிசிக்க முடியாத, பார்வதி தரிசித்த, இந்த அதிசய கோலத்தை இன்றும் இங்குள்ள லக்ஷ்மணன் திருமேனியில் சேவிக்கலாம். ஒருமுறை நமக்கும் சிலிர்ப்பு உண்டாகிறது. ராமபிரானின் பெருமைதான் என்னே!!! “தஞ்சை சரபோஜி மன்னரின் அனுபவம் இது“ – என்பர் பெரியோர்.
உற்சவர் கோபாலன்
இப்படி மூலவரை தரிசித்த பின்னர், உற்சவர் கோபாலனை தரிசிக்கலாம். மதிளழகுமிக்க மன்னார்குடி ராஜகோபாலனின் வடிவழகு என்னவோ, அது அனைத்தையும் குடந்தை கோபாலனிடம் சேவிக்கலாம். ருக்மிணி, ஸத்யபாமை எனும் இருதேவிகள் இருபுறமும் திகழ, ஒய்யாரமாக, மாடு மேய்க்கும் கண்ணனாக கையில் சாட்டையுடன், நின்ற திருக்கோலத்தில் கொள்ளை அழகுடன் காட்சி கொடுக்கிறான். “எங்கள் கண் த்ருஷ்டி உன்மீது படக்கூடாது கண்ணா“ என்று வேண்டிக்கொண்டே, கண்ணை மூடாமல் கோபாலனை தரிசிக்கிறோம். மூல ஸ்தானத்திலேயே சந்தான க்ருஷ்ணனும் சேவையாகிறார். புத்திரபாக்யம் இல்லாதவர்கள் இவரை சேவித்து மக்கட்பேறு அடைகின்றனர்.
ராமன் உண்டு என்றால், அனுமான் இல்லாமலா! வாயு குமாரனாகிய அனுமனை பரமசிவன் அம்சம் என்பர் பெரியோர். அழகிய குடுமியுடன், மார்பில் பூணூலுடன் திகழும் அனுமனும், கையில் கொன்றைப் பூவினை ஏந்தி நிற்பது, அனுபவித்து சேவிக்கத் தக்கது. சூடிக்கொடுத்த சுடர்க்கொடியான ஆண்டாள், கோபாலனையும் ரகுவீரனான ராமனையும் பாடிய வேதாந்த தேசிகர் முதலானோரும் இக்கோவிலில் காட்சியளிக்கின்றனர்.
குடந்தை நகரினுள்ளேயே அமைந்துள்ள தோப்புத்தெரு கோபாலன் சன்னிதிக்கு ஒருமுறை சென்று சேவித்து வாருங்கள். உங்களின் உள்ளத்தில் நல்ல தெளிவு உண்டாகும்.
நகரத்தின் எங்கிருந்தும் ஆட்டோ முதலிய வசதிகள் உண்டு.
தொடர்புக்கு சுதர்சன பட்டர் – 99406 55506.
Lakshman with Cassia Flowers in Kudanthai
As the name “Temple city” suggests, one will come across a temple almost everywhere throughout this city. In fact, one cannot complete visiting all the temples, even if you spend a full month here. These temples are the treasures that bestow on us the Godliness and Artistic sense. Though the foreign invasionsThe wonderful town of Kudanthai is situated on the banks of the beautiful river Cauvery. It’s also known as the “Temple city Kumbakonam” as both Saivism and Vaishnavism flourished together in this sacred place. Namazhvar says “சீரார் செந்நெல் கவரி வீசும் செழுநீர் திருக்குடந்தை”, which means that with the blessings of mother Cauvery, the paddy crops here grow well and fan Perumal. This speaks of the prosperity of the Chola Kingdom. and the rampant floods have caused many to perish, the prevalence of time tested temples that stand majestically in Kudanthai is an ancient testimony of our Sanatana Dharmam.
This week, we are going to visit Kumbakonam’s Thoppu Theru Gopalan temple. The very word “Gopalan” means mystic beauty. Lord Gopalan blesses all of us from the middle of the thoppu (grove) here.
Thoppu Theru:
Ask anybody in Kumbakonam, they will easily show you the way to Thoppu street. Once, there existed an extensive coconut grove with magnificent coconut trees and the temple was built exclusively for Perumal in the middle of the grove. After all, Lord Krishna always spent his time in the forest.
Even during His days in Brindavan and Gokulam, Kannan spent most of His time in the forest only. Swami Sri Vedanta Desikan very beautifully describes “Aranyam” as “Forest” as well as “Veda”. The head of Vedas, Kannan, loves to spend His time in the forest. That’s the reason He stays here too, in the middle of the grove (thoppu).
Just like River Yamuna in Brindavan, here it is the Harisal River. On the banks of this Harisal river, this wonderful temple is built. This place always enjoys the sound of Vedas and the many festivals that adorn it. In the past, great scholars performed many Yagams such as Vajapeyam and Poundareekam in their homes around this temple.
Near Gokulam, there used to be a beautiful Agraharam with lots of brahmins. There, the elders always performed the Yaagams. Lord Krishna along with his friends used to roam in the forest. Whenever they got tired and hungry, they would visit this place where Yagams were performed. The women from these homes would feed Sri Krishna and his friends sumptuously.
Just like that, here on the banks of the Harisal river, opposite to the Gopalan temple, there was a beautiful Agraharam. Though it has lost the ancient pride of elders performing the Yagams and Yagnams, one can feel its power even now.
Gopalan Temple:
As we enter the thoppu street, with the blissful feeling engrossing us, we enter the Gopalan Temple. The temple is small, yet Perumal’s glory is infinite. The speciality of this temple is that the presiding deity is Sri Raman in standing posture while the utsavar is Sri Gopalan. However, this temple is addressed as Thoppu Theru Gopalan Sannadhi.
Sage Valmiki calls Lord Rama as “Vana Sundaran”, which means the “Handsome one roaming in the woods”. Especially, while Lord Rama was roaming in the forests like Dhandakaranyam and Panchvati, the Rishis around were smitten by the beauty of Rama and fell in love with him. As HE roamed the forests in both Ramavatharam & Krishnaavataham, here in this temple, HE gives us the darshan as Raman – the presiding deity and Gopalan – the Utsavar.
Straight from the entrance, we get to see the Sanctum Sanctorum in which Rama and Sita are in a standing posture on a single pedestal as bride and groom. The very darshan of this Divya Dampathi alleviates all the problems of the people as well as the hurdles that impede their marriage.
Lakshmana’s attribute:
On the right side of Lord Rama is Sita and to His left stands Lakshmana, who is destined to be in their service at all times. This is very unique aspect to this temple, where the amazing Lakshmana stands close to Rama and gives darshan to us. The very thought of this creates goosebumps in us.
Lord Sri Rama is Sri Mahavishnu’s avatar and Sita is Mahalakshmi. Lord Paramasivan is the one who has completely understood the greatness of “Rama Nama”. That is the reason, Lord Shiva chants Rama Nama in the right ear of all the Jeevathma’s, at their death bed in Kashi – says Adi Shankara.
Parvathi once requested Shiva to explain the greatness of Lord Rama. At that time, Shiva, while explaining the greatness of Sri Ramachandramoorthi, expresses his desire to serve Lord Rama like Lakshmana. How is it possible? asks Parvathi. Shiva says, ‘Close your eyes and bring in your vison on both Lord Rama & Sita. Worship them and open your eyes and see’.
What a surprise, Lakshmana standing near Lord Rama & Sita was seen transformed with tangled hair, crescent moon and cassia(kondrai) flowers on his head. For a moment, Parvathi experienced wonder. Without her knowledge her lips started murmuring Rama… Rama…. As she looked back again, the Sita-Rama-Lakshmana gave darshan as before; the tangled hair, crescent moon and cassia(kondrai) flowers were gone.
This miracle experienced by Parvathi can be felt by us even today on Lakshman’s statue. This gives a feeling of wonder to us too. Such is the greatness of Lord Rama. Elders say, this is also the experience of Tanjore King Saraboji.
Utsavar Gopalan:
After worshiping the presiding deity, we move to the darshan of Utsavar Gopalan. We will experience the entire beauty of Mannargudi Rajagopalan in Kudanthai Gopalan. Kannan gives us His wonderful darshan in standing posture flanked by Rukmini and Satyabhama on both sides, and holding a whip in His hand, as if, He was managing the grazing cows. Though we pray that our drishti (evil eye) should not affect Him, we continue to gaze at Him. Santhana Krishnan also gives His darshan from the Sanctum sanctorum. By worshipping Santhana Krishnan, those who do not have children are sure to be blessed with Putra bhagyam (to bear Children).
Where Lord Rama is, there is Hanuman too. The elders say Vayu Putra Hanuman is the incarnation of Paramasivan. Here, Hanuman gives darshan with a beautiful tuft, a sacred thread in the chest, holding a cassia(kondrai) flower in hand, and is a feast to watch and worship. Acharyas including Sri Vendantha Desikan who has composed hymns on both Rama and Krishna and Choodi Kodutha sudarkodi Aandal also give darshan in this temple.
Please visit Thoppu Theru Gopalan Sannadhi, which is well within the city of Kudanthai and worship this Perumal. You are sure to get great clarity in your mind.
Autos and other facilities are available from anywhere in the city.
Contact Sudarshana Bhattar – 99406 55506
Sri APN Swami 